My Little Brother Chapter9-B: រឿងពីក្រោយខ្នងរបស់ដេត

(ដេតនិយាយ)

ពន្លឺព្រះអាទិត្យនាពេលព្រឹក និងសំលេងចេកចាចរបស់សត្វចាបនៅមាត់បង្អួចធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់ពីដំណេក។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមបើកភ្នែកសន្សឹមៗ មានអារម្មណ៍ថានេះជាបន្ទប់ខ្ញុំទេតើ ហើយខ្ញុំមកដល់បន្ទប់គេងដោយរបៀបណា? តែក្បាលរបស់ខ្ញុំនៅឈឺនៅឡើង ខ្ញុំចាប់ផ្តើមរកនឹកពីហេតុការណ៍ម្សិលមិញ ………

ក្រោយពីប្រកួតបាល់ហើយ ក្រុមរបស់ខ្ញុំក៏ទទួលបានពានដោយមានខ្ញុំជាអ្នកស៊ុតបញ្ចូលទី ដូចនេះខ្ញុំក៏ល្អជាវីរៈបុរសរបស់សាលា ហាហាសពិតជាមានមោទនភាពចំពោះខ្លួនឯងមែន។ ក្រោយការប្រកួតក្រុមទាំងមូលក៏បបួលគ្នាទៅជប់លៀង តែខ្ញុំស្រាប់តែឃើញមនុស្សប្រុសដែលរីតាអះអាងថាជាគូដណ្តឹង មកទទួលនាងយកទៅផ្ទះ ក្នុងចិត្តខ្ញុំស្រាប់តែក្រៀមក្រំមួយរំពេច មិនមែនជារឿងងាយទេដែល ឃើញមនុស្សស្រីដែលខ្លួនស្រលាញ់មកជាងបួនឆ្នាំមកស្និទ្ធិស្នាលជាមួយប្រុសថ្មី ស្របពេលនោះមុខដែលញញឹមរបស់ឆាយក៏អណ្តែតមកកាត់មុខខ្ញុំ។ ទៀតហើយបេះដូងខ្ញុំស្រាប់តែលោតខុសចង្វាក់ ក្នុងចិត្តស្រាប់តែមិនស្រួលមានអារម្មណ៍ថាចង់ជួបមុខដេតខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំក៏ប្រាប់មិត្តក្នុងក្រុមថាមិនស្រួលខ្លួន ហើយខ្ញុំក៏ប្រញាប់ទៅរកឆាយ។

ខ្ញុំព្យាយាមធ្វើមុខក្រញ៉ូវដូចធម្មតា កុំអោយគេចាប់អារម្មណ៍ដឹង។ ឆាយក៏សួរខ្ញុំហេតុអីមិនទៅជប់លៀងជាមួយមិត្តរួមក្រុម ខ្ញុំក៏ឆ្លើយបែបកំបុតៗ តែតាមពិតក៏ចង់ប្រាប់គេថាខ្ញុំចង់នៅជប់លៀងតែពួកយើងតែពីរអ្នកច្រើនជាង គិតដល់ត្រឹមនេះមុខខ្ញុំក៏ក្តៅភាយ។ ព្រោះតែខ្លាចគេចាប់ចំនុចខ្ញុំបាន ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ដើរទៅមុន។ តែដូចជាមិនឃើញឆាយដើរមកតាមនោះទេ ខ្ញុំក៏ងាកទៅរកគេ តែក៏ស្រាប់តែឃើញឆាយនិងភ្លើងកំពុងនិយាយគ្នាយើងសប្បាយចិត្ត នេះគ្រាន់តែខ្ញុំមិននៅបន្តិចក៏ដើរញញឹមញញែមដាក់ប្រុសផ្សេងភ្លាមតែម្តង។ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមមួរម៉ៅ ហើយក៏ដើរទៅយ៉ាងលឿនតាមកំហឹង បានបន្តិចក៏លឺសំលេងឆាយស្រែកហៅខ្ញុំពីក្រោយដូចសព្វដង ខ្ញុំក៏បន្ថយល្បឿនបន្តិចដើម្បីអោយឆាយដើរទាន់ខ្ញុំ ។ មកដល់ឆាយក៏និយាយនេះនិយាយនោះហើយញញឹមដាក់ខ្ញុំ ចំនែកខ្ញុំពេលនេះចង់សើចបន្តិច ចង់ខឹងនឹងគេបន្តិច ខ្ញុំទ្រាំមិនបានក៏ទាញអាវគេហើយច្រានគេទៅដី ចំនែកមាត់ក៏និយាយស្អីខ្លះក៏មិនដឹង ព្រោះខ្ញុំនេះក៏មាត់អាក្រក់ មាត់រអិល ជាពិសេសសំដីក៏មិនដូចចិត្តទៀត ទើបមិនសូវមានអ្នកណាទ្រាំនឹងខ្ញុំបាន។ ឆាយក៏ចាប់ផ្តើមយំ ខ្ញុំក៏រៀងភ្ញាក់ខ្លួនហើយក៏លូកដៃទៅគ្រាគេ តែកាយវិការបស់ខ្ញុំបែរជាធ្វើអោយគេមើលមកថាខ្ញុំរកទះកំផ្លៀងឆាយទៅវិញ។ សុខៗភ្លើងក៏មិនដឹងចេញមកពីណាហើយក៏ចាប់ដៃខ្ញុំ ធ្វើដូចជាវាជារាជបុត្រជិះសេះសរ មកជួយឆាយអញ្ជឹង ហើយវាក៏ទៅគ្រាឆាយ ខ្ញុំស្អប់កែវភ្នែកវាដែលសំលឹងឆាយខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំក៏រឹតតែមួរម៉ៅហើយឈ្លោះជាមួយវា។ រហូតក៏វាយគ្នាជាមួយវា​តែឆាយក៏បញ្ឈប់ ពួកខ្ញុំ។ ឆាយក៏និយាយសំដី២ ៣​ម៉ាត់ តែវាក៏ចាក់ដោតបេះដូងខ្ញុំអោយធ្លុះធ្លាយអស់ហើយ រួចគេក៏ចេញទៅជាមួយភ្លើង ក្នុងចិត្តខ្ញុំឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ព្រោះតែខ្ញុំស្រលាញ់តែបែរជាមិនហ៊ានស្រលាញ់ មាត់ក៏មិនអាចនិយាយពាក្យល្អចេញមកបាន មានតែធ្វើអោយឆាយយំ ឆាយមិនសប្បាយចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំស្អប់ខ្លួនឯងខ្លាំងបំផុត។ ក្រោយមកខ្ញុំក៏ទៅផឹកស្រា ហើយក្រោយមកអ្វីៗក៏ខ្ញុំចាំមិនបាន។

 ក្រោយពីចាំបានរឿងដែលកើតពីម្សិលមិញហើយ ខ្ញុំក៏ចាប់អារម្មណ៍ឃើញថាឆាយកំពុងតែដេកក្បែរខ្ញុំទេតើ។ បើទាញមិនខុសប្រាកដជាឆាយជូនខ្ញុំមកវិញមិនខាន ខ្ញុំក៏ញញឹមចេញមក ក្មេងម្នាក់នេះជាមនុស្សតែម្នាក់គត់ដែរអាចទ្រាំនៅជាមួយខ្ញុំបានមិនថាខ្ញុំយ៉ាម៉េចក៏ដោយ គេមិនដែលបោះបង់ខ្ញុំចោលនោះទេ មិនថាខ្ញុំមានទុក្ខប៉ុណ្ណាក៏គេចាំតែជួយខ្ញុំគ្រប់ពេល នេះហើយជាមូលហេតុដែរ បងស្រលាញ់អូន! ឆាយ!។ មុខដែរគេកំពុងតែដេកគឺគួរអោយស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំស្ទើរតែទប់អារម្មណ៍ទៅអោនថើបគេសឹងតែមិនបាន តែខ្ញុំស្រាប់តែក្រលេកឃើញនៅដៃរបស់ឆាយគឺជាសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ខ្ញុំទេតើ នេះកុំប្រាប់ណាថា………

“អ៎!”ខ្ញុំបើកភ្នែកធំៗ ហើយស្រែកទាំងផ្លាត់សំលេង នេះបញ្ជាក់ថាឆាយបានអានវាមិនខាន គេប្រាកដជាដឹងថាខ្ញុំលួចស្រលាញ់គេមិនខាន។ ដោយហេតុតែសំលេងស្រែករបស់ខ្ញុំ ក៏ធ្វើអោយឆាយភ្ញាក់ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅៗៗ…………!!!! ពេលនេះទោះជាលោតចូលទន្លេបួនមុខក៏មិនដឹងយកមុខទៅទុកនៅឯណាដែរខ្ញុំ....​ TToTT

វគ្គដេតនិយាយ ក៏សូមចប់ត្រឹមនេះ!!!! ហហាហាហស 

My Little Brother Chapter9: ការពិត

………………

សល់តែប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតទេក៏ដល់ថ្ងៃសាលាត្រូវចូលរួមប្រកួតហើយ ថ្ងៃនេះសយណាស់លួចចំលងលំហាត់ពីអាតូចនោះតែបន្តិចសោះក៏ត្រូវគ្រូចាប់បាន មានអីសយទាំងពីនាក់ហ្នឹង។ គ្រូក៏ពិន័យអោយចំលងលំហាត់ម្នាក់ហាសិបចប់ តែសូមទោសណា៎គ្មានអារម្មណ៍ឯណាទៅចំលងលំហាត់គួរអោយធុញទាំងនោះទេ ខ្ញុំក៏ប្រើអាតូចនោះអោយវាជួយចំលងអោយ ព្រោះតែមើលទៅវាគង់ទំនេរ បើអោយវាចាំខ្ញុំសមបាល់ចប់ប្រាកដជាដេកលក់មិនខាន អោយវាជួយចំលងខ្ញុំបែបនេះហើយកុំអោយវាអផ្សុក។

………………

ឆាយអានបានត្រឹមនេះក៏ងាកទៅសំលក់ដេត

“ចេះនិយាយទៅរួចថាជួយកុំអោយខ្ញុំអផ្សុក ថ្ងៃនោះខ្ញុំអង្គុយចំលងលំហាត់អោយបង ដៃរបស់ខ្ញុំស្ទើរតែប្រះចេញពីគ្នាទៅហើយបងមានដឹងដែលទេ”ឆាយរអ៊ូតិចៗហើយក៏ចាប់ផ្តើមអានបន្ត

………………

ជួនជាថ្ងៃនេះ លោកប៉ានឹងភរិយាថ្មីរបស់គាត់ចុះទៅខេត្តទាំងពីរនាក់ (ខ្ញុំក៏មិនដឹងថានាំគ្នាទៅធ្វើស្អីដែល ព្រោះមិនបានប្រាប់ខ្ញុំ ហេតុមកពីខ្ញុំដាក់ទូរស័ព្ទក្នុងកាតាបហើយក៏ពាក់កាសទៀត ទើបមិនបានលឺ ហើយក៏ទទួលបានលទ្ធផល ប៉ាស្អីអោយយ៉ាងចាស់ដៃ)​ ដូចនេះខ្ញុំនិងអាល្អិតនោះក៏ត្រូវនៅផ្ទះតែពីរនាក់ អាម្សៀលនេះម្ញ៉េកម្ញក់ដូចជាស្រី សង្ស័យតែជាខ្ទើយផង នៅជាមួយវាតែពីរនាក់ តិចវាចាប់រំលោភឯងទៅ តែយ៉ាងណាក៏មានឈ្មោះថាជាបងប្អូន សង្ឃឹមថាវាលើកលែងអោយខ្ញុំទៅចុះ។ មកដល់ផ្ទះស្អីក៏គ្មានញ៉ាំ តែម៉ាក់របស់វាក៏បានប្រាប់អោយញ៉ាំអីខាងក្រៅអោយហើយដែរតែ អាក្មេងហ្នឹងវាភ្លេច ទើបត្រូវមកអង្គុយមើលគ្នាបែបនេះ។ ខ្ញុំក៏សំរេចចិត្តទៅទីញម្ហូបមកញ៉ាំព្រោះបើប្រើវា ប្រាកដជាដល់ថ្ងៃស្អែកហើយបាន បានញ៉ាំបើដំណើរវាសើកៗបែបនេះ។ ក្រោយពីទិញហើយខ្ញុំក៏ប្រញាប់ត្រលប់មកវិញព្រោះអីអគ្តិសនីក៏ដាច់។ មកដល់ក៏ហួសចិត្តហ្នឹងអាឆាយម្នាក់នេះ បែរជាដេកសូត្រធម៌ទៅវីញ កុំប្រាប់ណាថាជួបខ្មោច ទោះមិនសូវខ្លាចក៏មិនមែនមានន័យថាមិនខ្លាចដែរណា។ គ្រាន់តែខ្ញុំទៅប៉ះវាភ្លាម វាក៏មកអោបខ្ញុំយ៉ាងស្អិតដូចតុកកែអញ្ជឹង បេះយ៉ាងណាក៏មិនចេញដែរ នេះដៃវាដាក់កាវវិទ្យាសាស្រ្តមែនទេ បានជាបេះមិនចេញបែបនេះ។ ទំរាំតែបានញ៉ាំបាយហើយម៉ោងក៏ជាង១១ឯណោះ ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ឡើងទៅគេង ព្រោះថ្ងៃនេះត្រូវហត់មកជាច្រើនរឿង មិនថារឿងរៀន នៅសមបាល់ ហើយមកវិញក៏ត្រូវត្រលប់ដើរទៅផ្សារទៅទិញម្ហូបមកទៀត មកដល់ផ្ទះក៏មានតែរឿងឈឺក្បាលជាមួយវាទៀត។ កំពុងតែរៀបហ្នឹងគេងលក់ទៅហើយ ក៏មានអ្នកណាគោះទ្វារ ធ្វើអោយភ័យស្ទើរលោះព្រលឺងទៅហើយ គឺវាទៀតហើយ។ ហើយនេះស្អីមកសុំដេកជាមួយព្រោះតែខ្លាចងងឹត ទាល់តែយូរបានអោយហែងដេក តែមើលមុខកំសត់របស់វា ខ្ញុំអត់ទ្រាំចិត្តទន់មិនបានក៏យល់ព្រម។ ដំបូងអោយដេកនៅលើលឥដ្ឋទេ តែមើលទៅវារងារហើយមើលទៅព្រោះឥដ្ឋត្រជាក់សឹងអី ខ្ញុំនេះទ្រាំមិនធ្វើចិត្តបុណ្យចិត្តព្រះមិនបាន ក៏ហៅវាមកដេកជាមួយ តាមពិតខ្ញុំមិនទំលាប់គេងជាមួយអ្នកណាទេ ព្រោះវាធ្វើអោយខ្ញុំគេងមិនលក់ តែ​បើមិនអោយវាដេកជាមួយនោះទេមើលទៅមិនបានគេងនោះទេ ហើយទីបំផុតខ្ញុំក៏បានដេក ធុញហ្នឹងអាមេរំខាននេះបំផុត………!!!!!

ពេលព្រឹកក៏បាត់វាពីបន្ទប់ ចំនែកបន្ទប់ខ្ញុំក៏ស្អាតនិងមានសណ្តាប់ធ្នាប់ជាងធម្មតា បើទាយមិនខុសជាស្នាដៃវាមិនខាន។ ខ្ញុំក៏រៀបចំខ្លួនទៅរៀនចុះមកដល់ក្រោមក៏ឃើញអាតូចហ្នឹងកំពុងតែធ្វើដាំបបរនៅផ្ទះបាយ នេះវាទៅផ្សារតាំងពីម៉ោងប៉ុន្មានក៏មិនដឹង ។ តែអាតូចនេះស្ថិតក្នុងឯកសណ្ឋានសិស្សហើយមានអៀមចុងភៅបែបនេះមើលទៅស្អាតម្យ៉ាងដែរតើ តែចំនុចសំខាន់បបរវាដាំនោះពិតជាឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់ នេះខ្ញុំខានញ៉ាំឆ្ងាញ់បែបនេះយូរមកហើយ ចង់ញ៉ាំមួយចានទៀត តែក៏មិនចង់អោយវាដឹងចិត្ត ក៏ត្រូវទ្រាំធ្វើជារសជាតិធម្មតា ពិតជាស្តាយដល់ហើយ។

…………

ឆាយអានដល់ត្រឹមនេះ ក៏សើចចេញមកតិចៗ​ ព្រោះមិននឹកស្មានថាខ្លួនរំខានគេដល់ថ្នាក់នេះសោះ ហើយដេតចូលចិត្តបបរដែលគេដាំដល់ថ្នាក់នេះសោះ។ តែដេតមកអួតសុទ្ធតែខ្លួននេះចិត្តបុណ្យចិត្តព្រះទៀត មិនដឹងទេអីថាខ្លួនឯងនេះសមជាមេបិសាចឃោឃៅច្រើនជាង។

…………

មិននឹកស្មានថាខ្ញុំត្រូវប្រលងធ្លាក់សោះ ហើពិន្ទុក៏មហាអន់ទៀតផង។​ មិនដូចអាល្អិតហ្នឹងសោះទើបតែផ្លាស់សាលាមកមិនបានប៉ុន្មានផង ក៏ប្រលងបានលេងមួយទូទាំងជំនាន់មិនគួរអោយជឿមែន នេះរាល់ថ្ងៃខ្ញុំប្រើវាស្ទើឡប់បែបនេះហើយនៅមករៀនពូកែទៀត។ កុំទៅខ្វល់ពីវានិយាយពីខ្លួនឯងវិញ ការសិក្សាខ្ញុំធ្លាក់ដល់បាតតារាងបែបនេះ អ្នកគ្រូក៏ចង់បញ្ឃប់ខ្ញុំមិនអោយលេងបាល់ក្នុងជំរុំទៀត នេះមិនបានជាដាច់ខាត បាល់ទាត់អាចនិយាយថាជាជីវិតមួយផ្នែករបស់ខ្ញុំ បើអោយខ្ញុំឈប់លេងបាល់ខ្ញុំប្រាកដជាស្លាប់មិនខាន។ ខ្ញុំក៏ព្យាយាមអង្វរអ្នកគ្រូ រហូតចុះទុនលន់ទួរ អ្នកគ្រូ ទីបំផុតអ្នកគ្រូក៏អោយខ្ញុំប្រលងសង បើប្រលងជាប់ទើបអោយខ្ញុំចូលរលេងបាល់បន្តបាន។ ស្លាប់មិនខានម្តងនេះ………!!!! ខ្ញុំព្យាយាមមិនរករឿងអាល្អិតហ្នឹង ហើយមើលសៀវភៅជាច្រើនយប់ តែគ្មានបានផលនោះទេ​ ក្នុងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំមានតែសញ្ញាសួរតែប៉ុនោះ។ នេះខ្ញុំគិតមិនចេញពិតមែន បើអោយខ្ញុំឈប់លេងបាល់ខ្ញុំស្លាប់វិញល្អជាង មានតែវិធីមួយគត់គឺសុំអោយអាតូចនោះជួយហើយ វារៀនពូកែយ៉ាងនេះ ជួយខ្ញុំអោយប្រលងសងជាប់ប្រហែលជាគ្មានបញ្ហាអីទេ តែអោយខ្ញុំហារមាត់សុំវាយ៉ាងម៉េចទៅកើត មិនបានទេ​អ្នកណាទៅឆ្កួតសុំអង្វរវានោះ យ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមិនធ្វើដែល តែនៅសស់តែបីថ្ងៃទៀតទេ ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ។ តែសំណាងល្អសុខៗ​មិនដឹងអាតូចនោះលេបថ្នាំអីខុសមក សុំខ្លួនជួយបង្រៀនខ្ញុំទៅវិញ ហាហាហាស មិនបាច់លក់មុខទេ ខ្ញុំក៏ធ្វើជាមិនឆ្លើយ ព្រោះកុំអោយវាដឹងចិត្ត។ ខ្ញុំនៅបន្ទប់ចាំវាមកជួយបង្រៀនឡើងយូរ មិនទាន់ឃើញវាអើតក្បាលទៀត យីតិចវាលេងសើចនឹងខ្ញុំទៅ មិនបានទេត្រូវទៅអូសក្បាលវាមកបង្រៀនយើងអោយបាន។ ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ទៅបន្ទប់វា ឃើញវាកំពុងក្រាបលើតុធ្វើមុខអស់សង្ឃឹម វាកើតអីវាហ្នឹង ខ្ញុំក៏ធ្វើមុខក្រាស់បន្តិច ហៅវាទៅបង្រៀន ហើយវាក៏ព្រមជួយតាមសំរួល។ ប៉ុន្មានយប់មកនេះវាមកបង្រៀនខ្ញុំរាល់់យប់ ហើយមើលទៅដូចជាប្រាកដប្រជាខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំក៏ព្យាយាមរៀន តែក៏ដេកលក់រហូតព្រោះតែអស់កំលាំង ត្រូវរៀនផង លេងបាល់ផង នៅមករៀនពេលយប់ទៀត ខ្ញុំគ្មានកំលាំងរាប់រងទេ ហើយអាមេរៀនអស់នេះកាន់តែរៀន កាន់តែធ្វើអោយខ្ញុំចង់ដេក។ និយាយពីអាល្អិតកូនប្រពន្ធក្រោយរបស់ប៉ានេះវិញ ពិតជាស្រួលធ្វើបាបណាស់ ធ្វើបាបវាយ៉ាងណាក៏វាមិនដែលមាត់កអីដែល តែខ្ញុំមិនចូលចិត្តអាចរិកខ្ទើយៗរបស់វាសោះ ម្ង៉េកម្ង៉ក់ ស៊ាំតាប៉ែដូចស្រី សើកៗ ធ្វើអីមិនទាន់ចិត្តនោះទេ នៅក្បែរវាពេលណា ក៏មានតែអារម្មណ៍មួរម៉ៅពេលហ្នឹង។ ពេលខ្លះក៏អាណិតវាខ្លះដែល ចង់និយាយល្អៗដាក់វាខ្លះដែរ តែអោយតែឃើញមុខវា ចិត្តខ្ញុំស្រាប់តែមិនស្រួល ហើយចេះតែចង់ជេរវា ប្រហែលខ្ញុំជេរវាក្លាយជាទំលាប់ទៅហើយ។ ដំបូងខ្ញុំក៏ស្អប់វានឹងម៉ាកវាខ្លាំងណាស់ តែយូរទៅខ្ញុំក៏មិនបានជាស្អប់ពីរនាក់ហ្នឹងអីណាស់ណាដែរទេ តែខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់ធ្វើល្អដាក់តែប៉ុណ្ណោះ ចាត់ទុកថាមិនមែនជាសត្រូវ ហើយក៏មិនមែនជាមិត្តទៅចុះ។

………………………

អានដល់ត្រង់នេះ ឆាយរឹតតែដឹងថាកន្លងមកដេតក៏មិនបានជាស្អប់ពីរអ្នកម្តាយកូនរបស់គេ ដែរគ្រាន់តែគេមិនដឹងត្រូវប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាប៉ុណ្ណោះ។​ ឆាយក៏កាន់តែឆ្ងល់នឹងសំដីរបស់ដេតនៅល្ងាចមិញ វាធ្វើអោយឆាយបន្តអាសន្លឹកខាងមុខទៀត ជាសន្លឺកធ្វើអោយឆាយអានបណ្តើរយំបណ្តើរ។

………………………

ទីបំផុតថ្ងៃប្រលងក៏មកដល់ ខ្ញុំភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញថាលំហាត់ត្រៀមប្រលងនិងរូបមន្តលំហាត់ នៅលើតុសិក្សារបស់ខ្ញុំ ឆាយនេះពិតជាមានប្រយោជន៍ពិតមែន។ ខ្ញុំធ្វើវិញ្ញាសារយ៉ាងងាយស្រួលព្រោះតែលំហាត់ដែលចេញមកសុទ្ធតែលំហាត់ដែលឆាយបង្រៀនខ្ញុំ។ មិនគួរអោយជឿសោះថាខ្ញុំប្រលងជាប់ ហើយពិន្ទុក៏ល្អ​ លើស៨០ឯណោះ សូម្បីតែអ្នកគ្រូក៏សឹងមិនជឿដែរ។ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ចេញពីបន្ទប់ប្រលងព្រោះតែមើលទៅវាក៏ចាំខ្ញុំយូរមកហើយ រៀបចេញមកក្រៅក៏លឺសំលេង នាយភ្លើងលា អាឆាយ ។ អាម្សៀលនេះយកចិត្តទុកដាក់នឹងឆាយយ៉ាងចំលែក ធ្វើអោយខ្ញុំឃើញហើយមិនសប្បាយចិត្តសោះ ខ្ញុំខ្លួនឯងក៏មិនយល់សោះថាមកពីហេតុអី តែកុំទៅខ្វល់អីល្អជាងព្រោះវាមិនពាក់ព័ន្ធនឹងខ្ញុំសូម្បីតែបន្តិច។ ខ្ញុំរៀបតែដើរទៅប្រាប់វាពីដំណឹងល្អផង តែក៏លឺវាទៅសសើរអាភ្លើង ហើយមកថាអោយខ្ញុំសុទ្ធតែខ្ញុំឃោឃៅ ចិត្តអាក្រក់ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមមួរម៉ៅ ទាំងគ្មានហេតុផល។ វាក៏សួរខ្ញុំពីរឿងប្រលង ចំនែកខ្ញុំក៏មួរម៉ៅមិនទាន់បាត់ ក៏មិននិយាយរកវា ចំនែកវាក៏ឈប់សួរខ្ញុំ។ ហេតុអីក៏នៅជាមួយខ្ញុំវាចូលចិត្តធ្វើមុខដូចគេយកទៅបាញ់ចោលម៉្លេះ បើនៅជាមួយគេផ្សេងក៏ឃើញតែពីញញឹមសើច និយាយច្រើន ខ្ញុំនេះវាអាក្រក់ត្រង់ណាទៅ។ ដើរជិតមកដល់ផ្សាររាត្រីខ្ញុំក៏នាំវាទៅញ៉ាំអី ក៏ចាត់ទុកថាអរគុណវាទៅចុះព្រោះវាក៏ជួយខ្ញុំមកជាច្រើន ចាត់ទុកថាធ្វើល្អដាក់វាម្តងវាមិនហួសហេតុពេកនោះទេ។ តែវាមកអង្គុយញ៉ាំអីជាមួយខ្ញុំក៏ធ្វើខ្លួនដូចជាដុំថ្ម នេះខ្ញុំគិតត្រូវទេដែរហៅវាមកញ៉ាំអីហ្នឹង តែក្រោយពីខ្ញុំប្រាប់វាថាខ្ញុំប្រលងជាប់មក វាក៏សប្បាយចិត្តលោតកញ្ជេ ដូចជាត្រូវឆ្នោតជាតិរង្វាន់ធំអញ្ជឹង មិនយល់ពីវាសោះ។ ក្រោយពីខ្ញុំញ៉ាំអីជាមួយវាមក ខ្ញុំនិងវាក៏ត្រលប់មកវិញរឿងដែលមិនគួរអោយកើតក៏កើតឡើងមក ខ្ញុំក៏ឃើញរីតាមនុស្សស្រីដែលខ្ញុំតាមស្រលាញ់មកជាយូរនៅជាមួយប្រុសផ្សេង ក្រោយមកទើបខ្ញុំដឹងថាប្រុសម្នាក់នោះជាគូរដណ្តឹងរបស់នាង បេះដូងរបស់ខ្ញុំខ្ទេចខ្ទាំអស់ហើយ ខ្ញុំតាមស្រលាញ់នេះជាងបួនឆ្នាំមកនេះនាងបែរចាត់ទុកខ្ញុំជាមិត្តហើយនៅថាខ្ញុំនេះចរិកអន្ធពាលទៀត។ យប់នេះខ្ញុំពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់ ក៏ទៅផឹកស្រា រំសាយទុក្ខ ដោយមានឆាយទៅជាមួយ អាមួយនេះទោះជាមិនបានការអីតែយ៉ាងណាក៏វាតាមចិត្តខ្ញុំគ្រប់រឿងដែរ មិនថាមានរឿងអីកើតឡើងក៏មិនដែលឃើញវាថាអីអោយខ្ញុំដែល នេះហើយមូលហេតុដែលខ្ញុំស្អប់វា ព្រោះវាចូលចិត្តធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ប្លែកៗសូម្បីតែពេលនេះ ពេលដែលខ្ញុំឈឺចាប់ព្រោះរីតាក៏ដោយ។ យប់នោះខ្ញុំស្រវឹងស្អីក៏ខ្ញុំមិនដឹងដែរ មិនដឹថាខ្លួននិយាយស្អីខ្លះ ធ្វើស្អីខ្លះទេ​ ស្រាប់តែភ្ញាក់ឡើងក៏ដេកនៅក្នុងបន្ទប់ឯសំលៀកបំពាក់ក៏ប្តូវទៀត តិចអាឆាយរំលោភខ្ញុំទៅ។ ខ្ញុំក៏ប្រញាប់សួរវាទើបដឹងថាវាគ្រាខ្ញុំមកផ្ទះ ហើយនៅជូតខ្លួនប្តូរសំលៀកបំពាក់អោយខ្ញុំទៀត ពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំរឹងខ្លួនខ្លាំងណាស់ទើបមិនចង់ស្តាប់វាបន្ត។ ចំនែករឿងខ្ញុំនិងនីតាក៏ត្រូវចប់ត្រឹមហ្នឹង យើងក៏ធ្វើដូចជាមិនស្គាល់គេ ខ្ញុំមិនស្មានថានាងចិត្តដាច់ដល់ថ្នាក់នេះទេ តែចំលែកខ្ញុំស្រាប់តែធ្វើចិត្តរឿងនាងបានយ៉ាងរហ័ស ហាក់ដូចជាគ្មានអីកើតឡើងអញ្ជឹង។ តែរឿងដែលចំលែកជាងនេះទៀតគឺមួយរយៈក្រោយនេះ ខ្ញុំចេះដែលស្រមៃឃើញមុខអាឆាយ សុខៗស្រាប់តែលឺវាហៅខ្ញុំ ទាំងដែរវាជាស្រមៃ ជាពិសេសមួយរយៈនេះវាចូលចិត្តមកនិយាយអោយខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ហើយញញឹមដាក់ខ្ញុំជាញឹកញយ រហូតពេលខ្លះខ្ញុំត្រូវស្នាមញញឹមនោះធ្វើអោយខ្ញុំមិនស្រួលក្នុងចិត្តជាប្រចាំ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ថារាល់ពេលនៅក្បែរវាបេះដូងខ្ញុំចេះតែលោតញាប់ ហើយត្រជាក់ចុងដៃចុងជើងម៉េចមិនដឹង រហូតពេលខ្លះខ្ញុំអង្គុយសើចម្នាក់ឯងពេលដែលគិតពីវា។ ជាពិសេសពេលដែរឃើញវានិយាយសើចសប្បាយជាមួយភ្លើង ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមមួរម៉ៅ ក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំចេះតែនៅមិនសុខ ចង់តែចាប់ពីរនាក់ហ្នឹងបំបែកចេញពីគ្នារហូតពេលខ្លះ ខ្ញុំស្ទើរតែស្ទុះទៅទាញវាចេញពីភ្លើងទៅហើយ នេះខ្ញុំកើតអីហ្នឹង………… ខ្ញុំកំពុងតែមានអារម្មណ៍បែ្លកៗជាមួយឆាយហើយ ក្នុងចិត្តខ្ញុំក៏ដឹងច្បាស់ថាវាជាអារម្មណ៍អី តែខ្ញុំគ្រាន់តែមិនហ៊ានប្រឈមមុខតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះខ្ញុំកំពុងតែស្រលាញ់មនុស្សប្រុសដូចគ្នា ហើយគេម្នាក់នោះជាមនុស្សម្នាក់ដែលមាននាមជាប្អូនប្រុសខ្ញុំគឺ “ ឆាយ “ …………… ខ្ញុំស្រលាញ់ឯង ឆាយ!!!!

…………………………

អានដល់ត្រង់នេះទឹកភ្នែកឆាយក៏ហូរចុះមក គេសំលឹងទៅមើលមនុស្សប្រុសដែរគេងយ៉ាងស្កប់ស្កល់​នោះម្តងហើយម្តងទៀត គេស្ទើរតែមិនជឿអ្វីដែលគេមើលឃើញ ទឺកភ្នែកដែលស្រក់ចុះមកក៏លាយបង្កប់ជាមួយស្នាមញញឹមតិច

“ដេត! អូនក៏ស្រលាញ់បងដូចគ្នា”ឆាយនិយាយតិចៗហើយក៏អង្គុយនៅក្បាលគ្រែសំលឹងមើលទៅដេតដោយសប្បាយចិត្ត និងរីករាយឥតឧបមា។

My Little Brother Chpter8: កំណត់ហេតុ

ក្រោយពីភ្លើងលាងរបួសអោយឆាយហើយ ឆាយក៏ឈប់ឡើងទៅគេនៅបន្ទប់សំរាប់ភ្ញៀវក្នុងផ្ទះរបស់ភ្លើង។ ផ្ទះរបស់ភ្លើងជាវីឡាកូនកាត់ ទំហំក៏ធំល្មម ជាមួយគ្រឿងសង្ហារឹមទំនើបៗ បញ្ជាក់ថាគ្រួសារបស់ភ្លើងក៏ជាគ្រួសារធូរធារខ្លាំងម្នាក់ដែល។ និយាយពីឆាយមាត់ថាងងុយគេង តែបែរជាមកអង្គុយអោបជង្គង់ទៅវិញ ភ្នែកក៏សំលឹងមើលទៅព្រះចន្ទដែររះតែមួយចំនិត ចំនែកទឹកភ្នែកក៏ចេះតែហូរតិចៗមក ហាក់ចូលជាដំណក់ទឹកភ្លៀងដែលកំពុងតែធ្លាក់មកម្តងមួយតំនក់ៗឥតឈប់ឈរ។

“តើខ្ញុំពិតជាខុសមែនទេ”ឆាយនិយាយតិចៗ ចិត្តកំពុងតែនឹកដល់រូបភាពគេជាមួយដេតកន្លងមក ទោះជាគ្រប់ពេលដេតចូលចិត្តថាអោយគេខ្លាំង សោះអង្គើយ គ្មានអារម្មណ៍ តែឆាយនៅតែមានភាពកក់ក្តៅ គេតែងតែញញឹមគ្រប់ពេលវេលា។ នឹកដល់រឿងទាំងនេះ ជាមួយនឹងទឹកភ្នែកឆាយក៏ញញឹមតិចៗចេញមក តែសំដីដែលដេតនិយាយពីល្ងាចមិញក៏អណ្តែតមកប៉ះនឹងខួរក្បាលរបស់ឆាយ ធ្វើអោយឆាយទ្រាំមិនបាន ទឹកភ្នែកក៏រឹតតែហូរ សេក្តីឈឺចាប់ក៏ចាប់ផ្តើមក្រសោបយករាងកាយរបស់ឆាយទៅដោយគ្មានអាសូរ​ ភាពរីករាយទាំងប៉ុន្មានដែលទទួលបានក៏ក្លាយជាសេក្តីឈឺចាប់ ស្នាមញញឹមទាំងប៉ុន្មានក៏ក្លាយជាទឹកភ្នែក។ ដោយការឈឺចាប់នឹងអស់សង្ឃឹម កំលាំងរាងកាយរបស់ឆាយក៏ចាប់ផ្តើមខ្សោយទៅ ភ្នែករបស់ឆាយក៏ចាប់ផ្តើមបិទសន្សឹមៗ តែពេលនោះទូរស័ព្ទរបស់ដេតក៏រោទិ៍ធ្វើអោយឆាយភ្ញាក់ពីការលង់លក់។

“អាឡូដេត!”សំលេងពីខ្សែរម្ខាង ច្បាស់ណាស់ជាសំលេងរបស់ម្តាយឆាយ

“អាឡូម៉ាក់គឺកូនទេ”ឆាយឆ្លើយដោយប្រឹងធ្វើសំលេងធម្មតាខ្លាចម៉ាក់គេដឹងថាគេយំ

“ឆាយមែនទេ!”ម៉ាក់គេពីខ្សែម្ខាង

“បាទ!”ឆាយឆ្លើយ

“ម៉ាក់ស្មានថាដេតទៅណាស្មានេះហើយមិនទាន់ឃើញត្រលប់មកផ្ទះទៀតម៉ាក់ខំបារម្ហ បើនៅជាមួយឆាយក៏ល្អហើយ គេងនៅផ្ទះមិត្តភក្តិចុះ ម៉ាក់ទុកចិត្តហើយអញ្ជឹង”និយាយរួចម៉ាក់របស់ឆាយក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះ។ ឆាយក៏មិនហ៊ានប្រាប់ម៉ាក់គេពីរឿងដេតមិននៅជាមួយគេ ព្រោះតែខ្លាចប៉ាម៉ាក់គេបារម្ហ។ តែចំនែកឆាយចិត្តក្នុងចិត្តបែរជាចាប់ផ្តើមបារម្ហ

“គាត់ទៅណា! ថ្មើរនេះទៅហើយ តិចមានរឿងអីទៅ”ឆាយនិយាយដោយមើលទៅនាឡិកាដែលបង្ហាញថាម៉ោងជាងដប់ទៅហើយ។ ចិត្តដែលកំពុងស្អប់និងខឹងដេតអំបាញ់មិញ ក៏រលាយអស់ ហើយក្លាយជាការបារម្ហទៅវិញ

.............

និយាយពីដេតដែលកំពុងតែផឹកស្រាយ៉ាងជោគជាំហាក់ដូចមានទុក្ខប៉ុនភ្នំអញ្ជឹង

“នេះហេតុអីក៏ខ្ញុំទៅជាបែបនេះ………”ដេតនិយាយបែបអ្នកស្រវឹង ដោយកាន់ទ្រូងផ្នែកខាងឆ្វេងជាកន្លែងដែលបេះដូងរបស់គេនៅ។ ដេតមិនខ្វល់អ្វីទាំងអស់ ក៏ផឹកបន្ត។ឆ្ងល់ដល់ហើយ មនុស្សប្រុសពេលមានរឿងបើមិនយកកំដាប់ដៃមកដោះស្រាញបញ្ហានោះទេ ក៏យកកែវស្រានេះឯងមកដោះស្រាយបញ្ហានោះ។

 “នៅទីនេះទេ”ឆាយនិយាយទាំងដកខ្យល់មិនទាន់គ្នា សំណាងហើយដែលដេតមកផឹកស្រានៅតៀមថ្ងៃមុន បើមិនអញ្ជឹងទេឆាយក៏មិនទៅដឹងថាទៅរកគេនៅកន្លែងណានោះទេ។ ឆាយមើលទៅដេតដែលដេកនៅលើតុស្រា អំបាញ់មិញនេះឆាយមិនស្រួលក្នុងចិត្តបារម្ហពីដេតរហូតប្រឹងដេកក៏ដេកមិនលក់ ដូចនេះឆាយក៏សំរេចចិត្តមករកដេត ដោយកុហកភ្លើងថាម៉ាក់មិនស្រួលខ្លួនត្រូវប្រញាប់ទៅវិញ បើអោយភ្លើងដឹងប្រាកដជាមិនអោយមកមិនខាន។

“តោះត្រលប់ទៅផ្ទះបង”ឆាយនិយាយដោយចាប់គ្រាដេតឡើង ដោយមិនងាយស្រួលព្រោះខ្លួនរបស់ដេតនេះក៏ខ្ពស់ហើយមាឌក៏ធំជាងឆាយយ៉ាងសន្ធឹក

“ឯងជាអ្នកណា”ដេតហាក់ដឹងខ្លួនតិចៗហើយស្រែកសួរបែបរវើរវាយរបស់អ្នកស្រវឹងស្រា

“គឺខ្ញុំ…………ឆាយ”ឆាយនិយាយតិចៗព្រោះតែនៅនឹកដល់សំដីរបស់ដេតពីល្ងាចមិញនៅឡើយ

“ឆាយ,,,,, ពិតជាឆាយមែន”ដេតចាប់ទាញឆាយមកមើលអោយច្បាស់ ចំនែកឆាយក៏ត្រូវបើភ្នែកធំៗព្រោះតែសុខៗរាងកាយរបស់គេស្ថិតក្នុងរង្វង់អោបយ៉ាងកក់ក្តៅរបស់ដេត

“គ………គឺថា…………”ឆាយនិយាយទាំងរដាក់រដុប ចំនែកមុខក៏ក្រហមតិចៗហើយ

“ឆាយ! បងសុំទោសណា”ដេតនិយាយបែបស្រវឹងដដែល តែឆាយបែរជាបើកភ្នែកធំៗពេលលឺពាក្យបន្ទាប់

“បងគ្មានចេតនា ថាអោយឆាយនោះទេ! តែបង បងខ្លាច​ បងខ្លាចពិតមែន……”ដេតនិយាយតិចៗមុនពេលដែលគេស្ថិតក្នុងភាពលង់លក់ម្តងទៀត

“បានន័យថាយ៉ាងម៉េច!!!”ឆាយចាប់ផ្តើមវង្វេងអស់ហើយ អំបាញ់មិញនេះដេតគេនិយាយអី ខ្លាចអីទៅ?

តែបើឆាយស្តាប់មិនខុសនោះ គឺដេតហៅខ្លូនឯងថា បង ។ ដេតមិនដែលនិយាយបែបនេះមកទេពីមុនមក វាកាន់តែធ្វើអោយឆាយវិលវល់អស់ហើយ តែឆាយបែរជាដឹងរឿងមួយដេតមិនបានស្អប់គេពិតប្រាកដដូចជាគេនិយាយនោះទេ មុខដែលស្រពោនអំបាញ់មិញនេះក៏ក្លាយជារីកដូចជាគ្រាប់ជីត្រូវទឹក

“តោះបងដេតយើងទៅផ្ទះ”ឆាយនិយាយហើយក៏បន្តគ្រាដេត ទៅមុខបន្ត ទោះជាដេតធ្ងន់ តែទំងន់ទៅនេះបែរជារលាយអស់ សំរាប់ឆាយ។

មកដល់ផ្ទះឆាយក៏នោះដេតមកដល់បន្ទប់គេង ជូតខ្លួនហើយនឹងប្តូរសំលៀកបំពាក់អោយដេត។

“ហេតុអីក៏ចូលចិត្តផឹកស្រាយ៉ាងនេះ ខ្លួននៅក្មេងសោះហ្នឹង”ឆាយរអ៊ូ ហើយមើលទៅដេតដែលកំពុងគេងលក់ ដែលប្រៀបបាននឹងកូនក្មេងដែលពូកែរករឿងម្នាក់អញ្ជឹង។

ឆាយក៏បំរុងដើរចេញពីបន្ទាប់របស់ដេត តែភ្នែកក៏ប្រទះនៅលើតុសិក្សាមានសៀវភៅមួយក្បាល ដែលឆាយមិនដែលឃើញ ព្រោះឆាយក៏ធ្លាប់ចូលមកបន្ទប់ដេតជាច្រើនដង ម្យ៉ាងបន្ទប់របស់ដេតក៏មានតែសៀវភៅតែ​ប៉ុន្មានក្បាលតែប៉ុណ្ណោះ។

“សៀវភៅអីចេះ!”ឆាយនិយាយដោយដើរទៅរកសៀវភៅនោះ ទាំងចង់ដឹងចង់លឺ ដែរមិនមែនជាទំលាប់របស់គេ។

“កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃ”ឆាយអានអក្សរនៅលើគំរបសៀវភៅតិចៗ ហើយក៏ងាកទៅរកដេតដែលកំពុងតែលង់លក់

“កុំអី! បើគាត់ដឹងនឹងកាន់តែស្អប់យើងមិនខាន”ឆាយនិយាយទាំងគ្រវីក្បាលតិច គេបំរុងតែដាក់សៀវភៅនោះទុកវិញ តែសុខៗក៏ស្រាប់តែរូបថតពីរសន្លឹកធ្លាក់ចេញពីសៀវភៅនោះ។ ឆាយក៏អោនរើសរូបថតនោះ

“នេះជារូបនីតា ទេតើ”ឆាយនិយាយទាំងធ្វើមុខស្រពោន នេះស្រលាញ់គេដល់ថ្នាក់យករូបគេមកទុកក្នុងកំណត់ហេតុទៀតផង រួចគេក៏អោនទៅរើសរូបមួយសន្លឹកទៀត តែ…………

ឆាយបើកភ្នែកធំៗ ហើយសំលឹងទៅមើលដេតដែលដេកនៅលើងគ្រែដែលគ្មានដឹងអី ចំនែកឆាយចាប់ផ្តើមធ្វើមុខឆ្ងល់ ហើយសំលឹងសៀវភៅកំណត់ហេតុទាំងញ័រដៃ

“ហេតុអីក៏បង ទុករូបខ្ញុំ” ឆាយនិយាយហើយក៏ចាប់ផ្តើមអង្គុយចុះអានវាដោយការចង់ដឹង

My Little Brother Chapter7:ទឹកភ្នែក

“ឆាយ!ពួកយើងនៅទីនេះ”នាយធីស្រែកហៅឆាយពីក្នុងហ្វូងមនុស្សយ៉ាងច្រើនកុះករ ឯនៅក្បែនោះក៏មាននាយវង្សដែលកំពុងតែឈ្លោះគ្នាជាមួយស្រីកា និងស្រីនុចដែលកំពុងតែអង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់។ ឆាយក៏ប្រញាប់ប្រញាដើរទៅរកមិត្តភក្តិទាំងបួនយ៉ាងសប្បាយចិត្ត

“ហេតុអីមកយូរម្ល៉េះ! នេះសំណាងហើយដែលចាំកន្លែងអោយមុន”នាយវង្សចាប់ផ្តើមរអ៊ូ

“អរគុណហើយវង្ស”ឆាយនិយាយដោយញញឹមតិចៗ ល្ងាចមិញនេះឆាយក៏មកដល់ជាមួយនឹងដេតតាំងពីក្បាលល្ងាចមកម៉្លេះ តែដេតភ្លេចរបស់ ហើយក៏ប្រើអោយឆាយទៅយកនៅឯផ្ទះ ទើបធ្វើអោយឆាយត្រូវត្រលប់មកវិញទាំងប្រញាប់ប្រញាបែបនេះ

“ទារគុណស្រ័យណាស់ន៎! គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងសោះ”ស្រីកានិយាយទាំងពេបមាត់

“ក៏ឆាយជាមនុស្សដែលស្គាល់គុណស្គាល់ទោស ចេះអរគុណចំពោះមនុស្សដែលធ្វើល្អដាក់ខ្លួន មិនដូចអ្នកខ្លះទេទោះជាខំធ្វើល្អយ៉ាងណាក៏មិនដែលចេះដឹងគុណគេ តែបើគេធ្វើអីខុសតិចតួចក៏ប៉ុនខាងរករឿង ចង់ចាញ់ឈ្នះ”វង្សក៏បកមកអោយស្រីកាវិញ ទំនងពីរនាក់ហ្នឹងបែបជាទើបតែខឹងគ្នារឿងអីហើយ

“ចង់ថាអោយខ្ញុំមែនទេ”ស្រីកាសួរទាំងមុខក្រញ៉ូវ

“ក៏វាជាការពិតមិនអញ្ជឹង”វង្សនិយាយ ធ្វើអោយស្រីកាចេញភ្លើង

“និយាយបែបនេះមកឈ្លោះគ្នាល្អជាជាង”ស្រីកានិយាយខ្លាំងៗ

“បានហើយៗ!!! ពួកឯងទាំងពីរអ្នកមិនចេះខ្មាស់គេទេអី”នាយធីទ្រាំនឹងក្រសែលភ្នែកអ្នកនៅម្តុំនេះមើលមកពួកគេមិនបានក៏និយាយ

“មែនហើយ! ក៏និយាយជាមួយគ្នាស្រួលៗមិនបានទេអី ហើយទៅឈ្លោះគ្នារឿងអីមកហ្នឹង”ស្រីនិចក៏ជួយនិយាយ

“ចេះស្រលាញ់គ្នាទៅកើត! មានរឿងអីក៏អត់អោនអោយគ្នាទៅ ធីឯងជាប្រុសក៏ធ្វើជាចាញ់ខ្លះទៅ កុំចង់ឈ្នះពេក”ឆាយនិយាយដោយញញឹមតិចៗ ព្រោះវង្សនិងស្រីកា ទោះជាឈ្លោះគ្នាមកជារៀងរាល់ថ្ងៃ តែគេអាចមើលឃើញថាអ្នកទាំងពីរស្រលាញ់គ្នាខ្លាំងណាស់ គ្រាន់តែម្នាក់ៗចង់ឈ្នះរៀងៗខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។

“បានហើយៗ!!! គេចាប់ផ្តើមប្រកួតហើយស្ងាត់ទៅ”ធីនិយាយ គេនេះជាអ្នកគ្រាំទ្រផ្កាប់មុខរបស់សាលាផង។ ពេលនេះពួកគេទាំងប្រាំអ្នកកំពុងតែអង្គុយមើលការប្រកួតបាល់ទាត់វគ្គផ្តាចព្រ័ត្ររបស់សាលា។ មនុស្សអ៊ូអរជាខ្លាំង ព្រោះសិស្សក្នុងសាលា មកគ្រប់គ្នាស្ទើរតែមិនបាត់ម្នាក់ សូម្បីតែលោកគ្រូអ្នកគ្រូនិងនាយកសាលា ក៏មកគ្រប់គ្នាដែរ។

ឆាយក៏សំលឹងឆ្វេងស្តាំ ក៏ប្រទះរីតាដែលកំពុងឈរនិយាយជាមួយប្រុសម្នាក់ ដែលគេអះអាងថាជាគូរដណ្តឹងដោយសប្បាយរីករាយ នៅឯជ្រុងម្ខាងនៃផ្លូវដើរចូលមក

“សង្ឃឹមថាដេតគេមិនឃើញទៅចុះ” ឆាយនិយាយតិចៗហើយក៏មកចាប់អារម្មណ៍នឹងមិត្តភក្តិដែលកំពុងតែឈ្លោះគ្នា

ការប្រកួតក៏បញ្ចាប់ សំលេងស្រែកហ៊ោរលាន់លឺពេលទីលានប្រកួត។ ពិតជាមិនគួរអោយជឿពិតមែនថាក្រុមរបស់ដេតឈ្នះវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្ត ក្នុងលទ្ធផល១ទល់និងសូន្យ ដែលស៊ុតបញ្ចូលទីដោយដេតប្រុសសង្ហារយើងហ្នឹង នៅនាទី ទី៨៥ ដូចនេះគេក៏ក្លាយជាវីរបុរសរបស់សាលានេះឯង។ ចំនែកឆាយវិញស្រែកសប្បាយចិត្តរហូតទាល់តែចេញទឹកភ្នែកទៅហើយ។ ឆាយក៏រៀបចំទៅផ្ទះមុនព្រោះគេក៏ដឹងថា ដេតប្រាកដជាត្រូវនៅជប់លៀងជាមួយក្រុមមិនខាន។ តែសុខៗដេតក៏ដើរមករកឆាយហើយនិយាយខ្លីៗ

“តោះទៅផ្ទះ!”ដេតនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ

“មានរឿងអីហ្នឹង”ឆាយនិយាយដោយជ្រួញចិញ្ចើម ព្រោះតែទឹកមុខរបស់ដេតអំបាញ់មិញនេះបញ្ជាក់ពីការមួរម៉ៅនិងមិនសប្បាយចិត្តសូម្បីតែបន្តិច

“ទំនងជាខឹងហើយ”សុខៗភ្លើងក៏មិនឈរក្បែរឆាយ ឯឆាយក៏រៀងភ្ញាក់បន្តិច

“មានរឿងអីមែនទេបងភ្លើង”ឆាយសួរអោយធ្វើមុខឆ្ងល់

“អំបាញ់មិញក្រុមបបួលគ្នាទៅជប់លៀង ហើយរីតាក៏និយាយថាមានការរវល់មិនបានទៅទេ ថែមទាំងមានកំលោះប្លែកមុខមកទទួល ដេតក៏ស្រាប់តែមួរម៉ៅហើយនិយាយថាឈឺក្បាលសុំទៅផ្ទះមុន”ភ្លើងនិយាយតិចៗ ហើយមើលទៅដេតដែលកំពុងតែដើរដូចជាអស់សង្ឃឹម

“បែបនេះទេ! បានជាមួរម៉ៅដល់ថ្នាក់នេះ អញ្ជឹងខ្ញុំគួរតែប្រញាប់ទៅតាមគាត់ហើយ”ឆាយនិយាយដោយជ្រួញចិញ្ចើម

“អញ្ជឹងក៏ជួយលួងគ្នាផងណា ឆាយ”ភ្លើងនិយាយដោយទះស្មាឆាយតិចៗ

“បាទបង ខ្ញុំលាហើយណា”ឆាយនិយាយដោយលើកដៃលាភ្លើង ហើយក៏ប្រញាប់ទៅតាមដេត

“ខំថានឹងមកបបួលទៅជប់លៀងជាមួយគ្នាឥលូវទៅបាត់”ភ្លើងនិយាយដោយគ្រវីក្បាលតិចៗ ញញឹមហើយក៏ដើរទៅរកមិត្តភក្តិដែលនៅក្បែរនោះ

“បងដេតៗ!!! ចាំខ្ញុំផង”ឆាយស្រែកក៏ព្រោះតែនាយដេតនេះ ដើរលឿនគ្មានគិតដល់ក្មេងល្អិតដែលខំរត់តាមពីក្រោយគេដូចជាឆាយសោះ

“បងដេតហេតុអីក៏ប្រញាប់ទៅផ្ទះម្ល៉េះមិនទៅជប់លៀងជាមួយគេទេអី”ទីបំផុតឆាយក៏រត់ទាន់ដេត ហើយក៏សួរបែបមិនដឹងរឿង

“មិនស្រួលខ្លួន មិនចង់ទៅ”ដេតនិយាយដោយកំបុតៗ ព្រោះតែកំពុងខឹង

“មិនសួរត្រង់នេះច្រើនជាង”ឆាយនិយាយដោយចង្អុលទៅដើមទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់ដេត ចំនែកដេតក៏ងាកមកសំលក់ឆាយ ដូចចង់ស៊ីឆាយទាំងរស់

“កុំធ្វើមុខយ៉ាងនេះអី! ហេតុអីក៏ត្រូវមិនសប្បាយចិត្ត ហេតុអីក៏បងត្រូវកើតទុក្ខទាំងគេសើចសប្បាយ”ឆាយនិយាយដោយមើលទៅមុខដេត ចំនែកដេតពេលលឺបែបនេះក៏ឈប់ហើយងាកមកមើលឆាយ

“បងជាមនុស្សរឹងមាំខ្លាំងណាស់ ហេតុអីក៏ត្រឹមរឿងតិចតួចប៉ុណ្ណឹងក៏ទន់ជ្រាយដល់ថ្នាក់នេះ! ជីវិតជារបស់មានតំលៃខ្លាំងណាស់ យើងក៏មានរឿងត្រូវធ្វើជាច្រើន មិនមែនមិនមានស្នេហាយើងមិនអាចរស់បានឯណា”ឆាយក៏ចាំផ្តើមនិយាយក្នុងបំណងលើកទឹកចិត្តឆាយ តែដេតមុខក៏កាន់តែក្រហម ហើយមើលមកឆាយគួរអោយខ្លាច

“នេះឯងគិតថាឯងជាអ្នកណា”ដេតនិយាយដោយក៏ចាប់ទាញកអាវរបស់ឆាយឡើងរហូតជើងឆាយផុតពីដី”កូនស្រីប្រពន្ធចុងដូចឯងមានសិទ្ធអីមកប្រដៅយើង កុំស្មានថាយើងធ្វើល្អដាក់ឯងបន្តិចបន្តួចហើយ​ឯងអាចមកលូកលាន់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងបានណា”ដេតក៏បោះឆាយទៅលើដី ដូចជាបោះសំរាម ចំនែកឆាយខ្លួនចាប់ផ្តើមញ័រព្រោះតែស្មានមិនដល់ថាដេតនឹងនិយាយបែបនេះជាមួយខ្លួន ទឹកភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមហូរចុះមក ដែលមិនអាចឃាត់បាន

“យើងសូមប្រមានឯងកុំមកពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងម្តងទៀតអោយសោះ មិនអញ្ជឹងទេ កុំថាយើងមិនបានប្រាប់ឯងមុនអោយសោះ”ថាហើយដេតលូកដៃមកទះឆាយមួយកំផ្លៀង វិនាទីនេះហើយទើបឆាយដឹងថាក្នុងចិត្តដេត គេជាមនុស្សដែលដេតស្អប់ប៉ុណ្ណា ខ្ពើមរអើមប៉ុណ្ណា និងមើលងាយប៉ុណ្ណា។

“ដូចជាជ្រុលពេកទេដឹងដេត”សុខៗភ្លើងក៏មិនដឹងជាលេចចេញពីជ្រុងណាស្ទុះមកចាប់ដៃដេត មុននិងដៃនោះមកប្រថាប់នឹងថ្ពាល់ឆាយ

“នេះទោះជាមិនមែនបងប្អូនបង្កើត ក៏មិនគួរធ្វើដាក់គ្នាដល់ថ្នាក់នេះដែរ ឆាយក៏ជាមនុស្សក៏មានតំលៃនៃមនុស្សមិនមែនជារបស់ដែលឯងអាចជាន់ឈ្លីតាមចិត្តនោះទេ ហើយនេះឆាយគេធ្វើល្អដាក់ឯងប៉ុណ្ណឹងហើយ………ពិតជានិយាយមិនចេញមែន នេះបើយើងមិនឃើញផ្ទាល់ភ្នែក វៃអោយស្លាប់ទៀតក៏យើងមិនជឿថាឯងជាមនុស្សបែបនេះដែរ”ភ្លើងនិយាយដោយស្ទុះទៅគ្រាឆាយ

“ឯងកុំមករវល់នឹងរឿងយើង អាក្មេងស្រីប្រពន្ធចុងម្នាក់នេះវាមិនចេះប្រមាណឋានៈវាដោយខ្លួនឯងទេតើ” ដេតនិយាយដោយគំហក

“ដូចជាជ្រុលពេកហើយ”ភ្លើងទ្រាំមិនបានក៏ស្ទុះទៅដាល់ដេតមួយដៃរហូតដេតដួលទៅលើដី មនុស្សប្រុសក៏បែបនេះហើយមានរឿងអីក៏ដោះស្រាយគ្នាតែជាមួយកំដាប់ដៃនេះឯង

“មនុស្សដូចឯងសមហើយដែល រីតាទៅស្រលាញ់អ្នកផ្សេងនោះ”ភ្លើងក៏បន្ថែម ចំនែកដេតក៏ស្ទុះឡើងមក

“ឯងគ្មានសិទ្ធិអីមកនិយាយពីនាងនោះទេ”ដេតក៏ដាល់សងទៅភ្លើងវិញ តែឆាយក៏មករងជំនួសរហូតខ្លួនដួលទៅលើដី

“ឆាយ!!!”ភ្លើងស្រែករហូតភ្លាត់សំលេង ហើយគេក៏រកស្ទុះទៅរកដេតតែឆាយក៏ចាប់ទាញអាវភ្លើងទាន់

“បានហើយបងភ្លើងប៉ុណ្ណឹងចុះ ខ្ញុំសុំអង្វរ”ឆាយនិយាយដោយទឹកភ្នែកនៅពេញលឺថ្ពាល់នៅឡើង ចំនែកភ្លើងពេលឃើញឆាយនៅក្នុងសភាពបែបនេះក៏ស្ទើរតែស្រក់ទឹកភ្នែកតាមទៅហើយ

“ដេត! ខ្ញុំសុំទោសបើខ្ញុំដើរហួសព្រំដែន ចាត់ទុកថាខ្ញុំខុស ខ្ញុំនឹងចាំទុក ហើយកូនប្រពន្ទចុងដូចជាខ្ញុំនឹងមិនចូលទៅពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតបងទៀតនោះទេ”ឆាយនិយាយតិចៗទាំងអួលដើមក ដោយអោនមុខចុះ

“ដេត! យើងមិនស្មានថាឯងជាមនុស្សបែបនេះសោះ យើងខកបំណងនឹងឯងណាស់ ចាត់ទុកថាយើងរាប់អានមិត្តភក្តិខុសទៅចុះ”ភ្លើងក៏គ្រាឆាយចេញដើរចេញទៅ ទុកអោយដេតនៅឈរម្នាក់ឯង

“ក៏បែបនេះល្អបំផុតហើយសំរាប់យើង ឆាយ!អោយបងសុំទោស តែបងពិតជាមិនអាចទទួលយកអារម្មណ៍មួយនោះបានពិតមែន”ដេតនិយាយតិចៗដោយមើលទៅស្រមោលខ្នងឆាយដែលដើរចេញទៅ ទឹកភ្នែកដេតក៏ហូរស្រក់ចុះមកដោយមិនមានអ្នកណាដឹងនោះទេ។

……………

ផ្ទះភ្លើង…………

ភ្លើងក៏នាំឆាយមកផ្ទះគេស្អំរបួស

“នេះឆាយអង្គុយត្រង់នេះហើយណា”ភ្លើងនិយាយដោយដាក់ឆាយអោយអង្គុយលើសាឡុង ហើយក៏ប្រញាប់ប្រញារកនេះរកនោះមកស្អំអោយឆាយ

“អ៊ួយ!”ឆាយស្រែកពេលដែលភ្លើងដាក់ថ្នាំរបួសអោយឆាយ

“សុំទោសបងធ្ងន់ដៃបន្តិចហើយណា”ភ្លើងនិយាយដោយមើលទៅរបួសយ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់

“មិនអីទេបងមកពីខ្ញុំរំអួយច្រើនជាង”ឆាយនិយាយលេងបន្លប់

“នេះឈឺដល់ថ្នាក់នេះហើយនៅមកលេងសើចចេញទៀត”ភ្លើងនិយាយដោយជ្រួញចិញ្ចើម

“មនុស្សដូចខ្ញុំនេះ គេប្រៀបមិនបានឆ្កែ ឆ្មាផង”ឆាយនិយាយដោយចំអកខ្លួនឯង

“ឈប់និយាយប្រមាថខ្លួនឯងបែបនេះទៅ បងមិនចូលចិត្តនោះទេ! អាដេតវាឆ្កួតហើយនេះបងសឹងនឹងមិនជឿពិតមែនថាវាជាមនុស្សបែបនេះទេ” ភ្លើងនិយាយទាំងមិនទាន់បាត់ក្តៅក្រហាយ

ចំនែកឆាយក៏មិននិយាយស្តី ​ព្រោះខ្លួនឯងក៏មិនជឿដូចគ្នាថានឹងមានរឿងបែបនេះកើតឡើងចំពោះខ្លួន ភ្លើងពេលឃើញឆាយបែបនេះក៏មកប្តូរសាចរឿងនិយាយបន្លប់វិញ

“ឆាយក៏គេងនៅទីនេះមួយយប់ទៅ កុំទៅម៉ាក់ឃើញរបួសអីមិនល្អនោះទេ បើពួកគាត់ដឹងមិនដឹងជាមានរឿងធំមិនខាន”ភ្លើងនិយាយដោយមើលទៅឆាយទាំងយល់ចិត្ត

“រំខានបងពេកទេដឹង”ឆាយនិយាយទាំងអល់អែកចិត្ត

“មិនអីទេ ប៉ាម៉ាក់បងគាត់ទៅលេងលោកយាយនៅតែបរទេសបាត់ហើយ ឆាយគេងនៅបន្ទប់បងទៅណា បងទៅគេងនៅបន្ទប់ប៉ាម៉ាក់បងក៏បាន មិនរំខានអីនោះទេ”ភ្លើងនិយាយទាំងញញឹម

“បាទ អរគុណបងណាស់”ឆាយនិយាយដោយញញឹមតិចៗតបទៅវិញ ក្នុងចិត្តបែរជាគិតថា បើឆាយអាចធ្វើល្អដាក់ខ្លួនបានតែពាក់កណ្តាលភ្លើងធ្វើមកលើខ្លួនមិនដឹងជាឆាយសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណានោះទេ។

“ហើយនេះទូរស័ព្ទអាដេត វាភ្លេច បងក៏ប្រញាប់យកមកអោយវា មិនស្មានថានឹងឃើញរឿងបែបនេះសោះ”ភ្លើងនិយាយដោយហុចទូរស័ព្ទដេតដោយឆាយ ចំនែកឆាយមើលទៅទូរស័ព្ទ នឹងកំពុងគិតថាម្ចាស់វាពេលនេះកំពុងធ្វើអី។

យើងងាកមកមើលដេត មនុស្សមហាចិត្តអាក្រក់វិញ កំពុងតែនៅហ៊ាងស្រា ផឹកស្រាឡើងជោគខ្លួនទៅហើយ

“ឆាយអោយបងសុំទោស បងពិតជាមិនចង់ធ្វើបែបនោះពិតមែន បង…………”ដេតនិយាយដោយទឹកមុខក្រៀមក្រំបំផុត ហាក់ដូចជាក្នុងចិត្តមានលាក់នៅរឿងមួយដែលមិនអាចថ្លែងប្រាប់អ្នកណាបាន

ហេតុអីក៏មានរឿងបែបនេះកើតឡើង??? តើដេតកំពុងគិតអី? ហើយគេធ្វើបែបនេះដឹងទេថាឆាយគេឈឺចាប់ប៉ុណ្ណាទៅ?