Love Mechanics-khmer translate Chapter4: បើឯងមិនចង់ឈឺចាប់ ឯងត្រូវតែបំភ្លេចវា

-Mark Masa-

"ឯងដឹងខ្លួនថាឯងកំពុងធ្វើស្អីអត់?" គេនិយាយដោយសំលេងធ្ងន់ៗ បន្ទាប់ពីទាញទ្វាបិទ"យើងសួរឯង! ដឹងខ្លួនឯងកំពុងធ្វើស្អីអត់?"
"ហើយយើងធ្វើស្អី?" ខ្ញុំស្រែកត្រលប់ទៅវិញ នៅពេលគេសំលឹងមកខ្ញុំ
"ឯងចង់ខ្លាំងណាស់មែនទេ? ឯងត្រូវការវាណាស់មែនទេ?" Vee ដើរមករកខ្ញុំ ហើយចាប់ច្របាច់ស្មារបស់ខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង។ បើសួរខ្ញុំថាវាឈឺរឺទេ? ខ្ញុំចង់ប្រាប់ថាវាមិនឈឺទេ បើប្រៀបធៀបនឹងបេះដូចរបស់ខ្ញុំនៅពេលនេះ។
"ហើយវាពាក់ព័ន្ធអីនឹងឯង? ហេតុអីចាំបាច់មករវល់ជាមួយយើង?"
"បាន! យើងមិនរវល់ក៏បាន បើឯងមិនបានទៅបញ្ចេញអារម្មណ៍របស់ឯងទៅលើអ្នកដទៃ យើងក៏មិនមករវល់នឹងឯងដែរ" គេស្រែកត្រលប់មកខ្ញុំវិញ។ គេមើលទៅខឹងខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែនៅពេលគេនិយាយពីអ្នកដទៃ គេមិនបានគិតពីខ្លួនរបស់គេខ្លះទេ?
"គេចង់ធ្វើវា ហើយខ្ញុំក៏ចង់ធ្វើវា" ខ្ញុំតបដោយមិនខ្វល់ នឹងមនុស្សដែលកំពុងដូចភ្លើងឈរនៅចំពោះខ្ញុំឡើយ
"ឯងចង់ខ្លាំងណាស់មែនទេ!..."
"អឺ!...." P'Vee ស្ទុះមកថើបមាត់ដែលមានស្នាមជាំរបស់ខ្ញុំ។ គេយកដៃរបស់គេចាប់ក្បាលរបស់ខ្ញុំពីក្រោយជាប់ ធ្វើអោយខ្ញុំមិនអាចប្រឆាំង រឺគេចពីការថើបរបស់គេបាន។ គេព្យាយាមស៊កអណ្តាតរបស់គេ តែខ្ញុំមិនព្រមជាដាច់ខាត។
"អា!!" ដៃរបស់គេចាប់ផ្តើមរាវចង្កេះ នឹងទ្រូងរបស់ខ្ញុំ ហើយគេនៅតែព្យាយាមថើបមាត់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំព្យាយាមរើចេញពីដៃរបស់គេដែលកំពុងធ្វើចលនាពេញរាងកាយរបស់ខ្ញុំ។ គេខាំបបូរមាត់ខាងក្រោមរបស់ខ្ញុំ រហូតខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាធុំក្លិនឈាម ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវហើបមាត់។ បន្ទាប់មកគេក៏ដាក់អណ្តាតរបស់គេក្នុងមាត់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំព្យាយាមបដិសេធគេ តែចុងក្រោយខ្ញុំក៏ថើបតបទៅគេវិញ។
"ហា!" ខ្ញុំព្យាយាមដកដង្ហើម បន្ទាប់ពីដកមាត់របស់គេចេញពីខ្ញុំ។ គេមើលមកខ្ញុំ បន្ទាប់មកបបូរមាត់របស់គេក៏ប្រែជាញញឹម
"មាត់របស់ឯងនិយាយថា ទេ! តែកាយវិការបស់ឯងច្បាស់ណាស់ថាឯងមិនបដិសេធយើង ព្រោះឯងក៏ថើបយើងវិញ" គេនិយាយយឺតៗហាក់ដូចជាអ្នកឈ្នះ។
"ឯងបង្ខំយើង!" ខ្ញុំស្រែកតបទៅគេ។ តែគេក៏ប្រើអណ្តាតរបស់លិតមាត់ខ្ញុំ ត្រង់កន្លែងដែលគេខំធ្វើអោយឈាមអំបាញ់មិញ
"ឯងជាអ្នកប្រាប់យើង..." គេមើលមកខ្ញុំ ហើយក៏អោនខ្សិបដាក់ត្រចៀករបស់ខ្ញុំ "...ថាឯងចង់ធ្វើវា"
"អល៎!" ខ្ញុំយកដៃជូតមាត់​ ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថានៅជុំវិញមាត់សើម ព្រោះតែគេយកអណ្តាតរបស់គេលិតវាអំបាញ់មិញ។ គេត្រលប់មកវិញជាមួយការថើបយ៉ាងសុភាព។ គេបន្តថើប រហូតរហូតគេក៏ឈប់ក្បែរស្លឹកត្រចៀករបស់ខ្ញុំ ដូចដែលគេបានដឹងថាពេលនេះខ្ញុំពិបាកនឹងដកដង្ហើម។ ខ្ញុំលឺសំលេងរបស់គេ"អឺ!" ចេញពីមាត់គេ មុនពេលគេខាំទងត្រចៀករបស់ខ្ញុំ
"អឺ....!" ខ្ញុំថ្ងូរនៅក្បែរករបស់គេ ស្របពេលគេយកដៃរបស់គេមកត្រដុសខោរបស់ខ្ញុំ
"ចូលចិត្តបែបនេះមែនទេ?" P'Vee សួរខ្ញុំដោយសំលេងស្រាលៗ បែបសុភាពៗ។ បើសិនជាគេចង់ដឹងថាខ្ញុំចូលចិត្តបែបនេះរឺទេ ចំលើយរបស់ខ្ញុំគឺ Yes។
ខ្ញុំចូលចិត្តSex ដែលទន់ភ្លន់ និងសប្បាយៗ ជាជាង ការចាប់បង្ខំ និងឈឺចាប់។ កាលពីមុន ខ្ញុំតែងតែគេងជាមួយ មនុស្សប្រុសដែលមានរាតូចល្អិត និងគួរអោយស្រលាញ់ ជាជាងមនុស្សប្រុសដែលមានមាឌប៉ុនខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តអារម្មណ៏យកចិត្តទុកដាក់ និងថ្នាក់ថ្នម ច្រើនជាការឈ្នះដោយកំលាំងបាយ។ ខ្ញុំចូលចិត្តមានមនុស្សល្អិត គួរអោយស្រលាញ់មកអង្វរខ្ញុំ។
"ហា! ចូលចិត្តបែបនេះទេ?" សំលេងធ្ងន់របស់គេគេនៅតែបន្តលឺក្នុងត្រចៀករបស់ខ្ញុំ។ ដោយដៃម្ខាងរបស់គេអង្អែលចំនុចសំខាន់ខាងមុខរបស់ខ្ញុំ ហើយម្ខាងទៀតរបស់គេ អោបចង្កះរបស់ខ្ញុំ
"លែងខ្ញុំ" ខ្ញុំនិយាយ។ Vee ក៏ចេញពីខ្ញុំ។ រួចគេមើលមកខ្ញុំមួយសន្ទុះមុននឹងគេទំរេតខ្លួនទៅលើពូក។ កែវភ្នែកដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់Vee មើលមកខ្ញុំ រួចក៏គេក៏សំលឹងចុះមកក្រោម រហូតដល់ត្រឹមផ្នែកពាក់កណ្តាលខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។
"បើយើងលែងឯងបែបនេះ! តើឯងនឹងធ្វើយ៉ាងណាជាមួយវា?" គេនិយាយ ដោយសំលឹងទៅចំនុចសំខាន់របស់ខ្ញុំ
"ខ្ញុំអាចជួយខ្លួនឯងបាន" ខ្ញុំឆ្លើយយ៉ាងលឿន គេចពីការអៀនរបស់ខ្ញុំ បើទោះបីនៅពេលនេះខ្ញុំស្រវឹងក៏ដោយរ។ នៅពេលមានអារម្មណ៍ទាំងអស់នេះ ពេលដែលស្រវឹង វាជួយអោយអារម្មណ៍ទាំងនោះរលាយបាត់បាន។
នៅពេលនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍តែម្យ៉ាងគឺ អាម៉ាស។ គ្រាន់តែគេប៉ះ ហើយនិងថើបខ្ញុំ វាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍អៀន ហើយទោលទន់ទៅរកគេបាត់ទៅហើយ។ ខ្ញុំបែរមុខគេចចេញពីមុខរបស់គេ ដើរទៅបន្ទប់ទឹក ចំនែកគេក៏ចងចិញ្ចើមដាក់ខ្ញុំ។
បាំង!
"អួយ!" រាងកាយរបស់ខ្ញុំត្រូវគេទាញទៅអោបជាប់នឹងរាងកាយរបស់គេ​។គេចាប់ដៃរបស់ខ្ញុំជាប់ ព្យាយាមមិនអោយខ្ញុំរើ។ ខ្ញុំព្យាយាមរើចេញដែរ តែកំលាំងរបស់ខ្ញុំស៊ូនឹងគេមិនរួចទេ​ ម្យ៉ាងពេលនេះខ្ញុំកំពុងតែស្រវឹងផង។
"តែយើងចង់ជួយឯង!" សំលេងធ្ងន់ៗរបស់គេបន្លឺឡើង ស្របពេលគេទាញអោយខ្ញុំចូលទៅគៀកគេកាន់តែខ្លាំង រហូតទាល់តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដឹងថាអាប្អូនតូចរបស់គេមកទុលនឹងរបស់ខ្ញុំ។
"ខ្ញុំមិនព្រមធ្វើវាម្តងទៀតទេ" ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់មុខសង្ហារបស់គេ ហើយព្យាយាមរើចេញពីខ្លួនរបស់គេ
"កុំដឺ! ឈប់រើទៅ" P'Vee និយាយ អោយអោបខ្ញុំរឹតតែខ្លាំងរួចក៏ផ្តួរខ្ញុំទៅលើពូក រួចគេក៏យកខ្លួនរបស់គេមកសង្គប់ពីលើខ្ញុំ ហើយព្យាយាមដោយខ្ញុំដេកស្ងៀមដោយប្រើទំងន់ខ្លួនរបស់គេសង្កត់ខ្ញុំ។
"ខ្ញុំប្រាប់ហើយ...ថាខ្ញុំមិនធ្វើវាទេ" ខ្ញុំនិយាយដោយរដិបរដុប ព្រោះតែគេព្យាយាមអោយខ្ញុំអោយនៅស្ងៀមដោយកំលាំងរបស់គេ
"តែ!យើងចង់ធ្វើវា ហើយឯងក៏ចង់ធ្វើវា មិនអញ្ជឹងទេ?" គេនិយាយដោយញញឹមដូចជាអ្នកឈ្នះ
"..." ទោះបីជាខ្ញុំស្រលាញ់មនុស្សប្រុស តែក៏មិនបានន័យថាខ្ញុំអាចលើកជើងអោយអ្នកណាក៏បាននោះទេ
ជាពិសេសគឺសិស្សច្បងម្នាក់នេះ...
"ឯងធ្វើអោយយើងមានអារម្មណ៍! ហើយឥលូវឯងនិយាយថា​ ទេ? ឯងគិតថាយើងព្រមមែនទេ?"
ខ្ញុំមិនឆ្លើយតបនឹងគេ។ បបូរមាត់ដែលមនុស្សស្រីជាច្រើនតែងប្រាថ្នា នៅពេលនេះវាបានមកជាប់នឹងបបូរមាត់របស់ខ្ញុំ។ ម្តងនេះ ខ្ញុំមិនបានប្រកែកនោះទេ។ ខ្ញុំនៅស្ងៀម ហើយអោយបបូរមាត់របស់គេធ្វើចលនាក្នុងមាត់របស់តាមចិត្តរបស់គេ។ អណ្តាតរបស់គេ ដែលពេលនេះបានភ្លស់រសជាតិស្រាដែលនៅក្នុងមាត់របស់ខ្ញុំ ចាប់ផ្តើមប្រលែងលេងជាមួយអណ្តាតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសូមសារភាពថា P'Vee ពិតជាមនុស្សដែលពូកែថើបពិតមែន។ មនុស្សជាច្រើនប្រាកដជាចូលចិត្តការថើបរបស់គេ ហើយខ្ញុំក៏ជាម្នាក់នៅក្នុងចំនោមពួកគេដែរ។
ខ្ញុំមិនអារម្មណ៍អ្វីក្រៅពីអារម្មណ៍ ចុះចាញ់ ព្រោះP'Vee ដឹងអ្វីគ្រប់យ៉ាង។ គេដឹងថាខ្ញុំស្រលាញ់ P'Bar ប៉ុណ្ណា គេដឹងថាខ្ញុំស្រវឹងដូច ជាឆ្កែមួយក្បាលនៅពេលនេះ ក្រោយត្រូវP'Bar បដិសេធ។ ហើយគេក៏ដឹងថាខ្ញុំចុះចាញ់ស្នេហាដែលគ្មានសង្ឃឹមមួយនេះ។ ព្រោះគេដឹងថាខ្ញុំមិនបានចង់ធ្វើវាជាមួយគេ។
នៅពេលពួកយើងធ្វើវារួចរាល់ គេនឹងធ្វើដាក់ខ្ញុំដូចកាលពីលើកមុខទៀតទេ?
នៅពេលណា គេព្រមជួយអោយអារម្មណ៍ខ្ញុំល្អជាងនេះ?
"ហេតុអីក៏ឯងនៅស្ងៀមបែបនេះ..." គេនិយាយដោយថើបករបស់ខ្ញុំ
"តើខ្ញុំខុសត្រង់ណា? តើលើកនេះខ្ញុំធ្វើស្អីខុស?" ខ្ញុំសួរសំនួរដែលកប់នៅក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ញុំ។ វាសំនួរដែលខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯង ចាប់តាំងពីពេលដែលគេថើបខ្ញុំ នៅពេលដែលគេនិយាយថា
វាព្រោះតែខ្ញុំគិតធ្វើអាក្រក់ទៅលើP'Bar ។ ប៉ុន្តែលើកនេះ តើខ្ញុំធ្វើអ្វីខុស?
"ទេ! ឯងមិនបានធ្វើអ្វីខុសនោះទេ... ឯងគ្រាន់តែធ្វើអោយយើងមានអារម្មណ៍ត្រូវការឯង" P'Vee និយាយដោយទាញខ្លួនរបស់ពួកយើងកាន់តែជិតគ្នា
"បើអញ្ជឹង! ទៅរកប្រពន្ធP' ទៅ! ហេតុអីក៏ចាំបាច់មករញ៉េរញ៉ៃនឹងខ្ញុំ"ខ្ញុំនិយាយដោយសំលេងច្បាស់ៗ ហើយមើលទៅគេដោយកែវភ្នែកងើយឆ្ងល់
"ថ្ងៃនេះប្រពន្ធយើងមិននៅទំនេរទេ"
(*N/T: fuck you! Mark ជាតុកក្តាសិចរបស់ឯងទេ Ai'sat Vee)
"អ៎....!" សំលេងរបស់ខ្ញុំស្រែកឡើងនៅពេលគេខ្ញាំ និងច្របាច់ក្បាលពោះរបស់ខ្ញុំរហូតវាឡើងក្រហមដែលអាចមើលឃើញស្នាមយ៉ាងច្បាស់។ ខ្ញុំលើកជើងបំរុងនឹងធាក់គេ តែគេក៏រុញជើងរបស់ខ្ញុំចេញ។ ហើយគេក៏ចាប់ផ្តើមទាញរួតខោរបស់ខ្ញុំ
"យើងមិនដែលបៀមរបស់អ្នកណាពីមុនមកទេ! យើងប្រមានឯង!"
"អឺ!..."
P'Vee សំរូតខ្លួនចុះ ហើយក៏យកមាត់របស់គេទៅគ្របដណ្តប់លើអាវុធរបស់ខ្ញុំដែលទើបនឹងចេញពីខោអំបាញ់មិញ។ គេបង្អូសមាត់របស់គេជុំវិញវា មុខពេលគេបណ្តោយអោយវាចូលទៅក្នុងមាត់របស់គេយ៉ាងជ្រៅ រហូតស្ទើរតែប៉ះបំពង់ករបស់គេ។ គេក៏ចាប់ផ្តើមបៀមវាយឺតៗតាមចង្វាក់ដែលធ្វើអោយខ្ញុំមិនអាចទ្រាំបាន ក៏ស្រែកថ្ងូរ។ បន្ទប់មកគេក៏ដកមាត់របស់គេចេញ ដើម្បីស្រូបខ្យល់ដកង្ហើម.....ខ្ញុំមិនចង់អោយទៅមើលគេនៅពេលនេះទេ។
ព្រះបើខ្ញុំមើលគេនៅពេលនេះ វានឹងធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំង។
"អឺ....សឹត!!!" ខ្ញុំព្យាយាមទប់សំលេងង្ងូរបស់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់អោយគេបានចិត្ត តែវាពិតជាពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់។ គេនិយាយថាគេមិនដែរធ្វើបែបនេះជាមួយអ្នកណាទេ តែអ្វីដែលគេធ្វើនៅពេលនេះ វាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រួល ជាងអ្នកដទៃមុនៗធ្វើដាក់ខ្ញុំទៅទៀត។
"អឺ....កុំទ្រាំ....យើងចង់លឺឯងថ្ងូរ..." ដៃរបស់គេនៅតែបន្តត្រដុសអាវុធ និងក្បាលពោះរបស់ខ្ញុំ
"អា...អឺ!!...."នៅទីបំផុតខ្ញុំក៏ថ្ងូរ តាមដែរខ្ញុំត្រូវការ
"អឹ....កុំរើ"គេនិយាយដោយទាញចង្កេះខ្ញុំចុះ។ សំដីរបស់គេខ្ញុំអោយខ្ញុំមើលទៅគេ កន្លែងដែរអាវុធរបស់ខ្ញុំបង្ហាញខ្លួនចុះឡើងក្នុងមាត់របស់គេ។ ឥលូវនេះខ្ញុំមិនដឹងអ្វីទាំងអស់ ខ្ញុំវង្វេងជាមួយនឹងបបូរមាត់របស់គេហើយ។
"អឺ...អឺ...អឺ....ហេតុអី...ហេតុអីក៏ឈប់?" ខ្ញុំសួរទៅគេដោយសំលេងរដិបរដុប ហើយខ្ញុំសំលឹងទៅរកគេ ដែលនៅពេលនេះមុខរបស់គេនៅកំរិតនឹងមុខរបស់ខ្ញុំ។ គេប្រហែលជាមិនអោយខ្ញុំថ្ងូរដូចនឹងតួរស្រីដែលនៅក្នុងនៅក្នុងប្រលោមលោកដែលមិត្តរបស់ខ្ញុំតែងតែអាននោះទេ។ បើសិនជាអោយខ្ញុំធ្វើពិតមែន ខ្ញុំប្រកដជាគ្មានមុខសេសសល់អី្វទៀតទេ។
"យើងចង់លឺ...ចង់លឺឯងថ្ងូរ....ខ្លាំងៗ..." នៅពេលគេនិយាយចប់ គេក៏ថើបខ្ញុំដោយទន់ភ្លន់។ តែវាមិនដូចជាការថើបរបស់គេពីមុនមកទេ។ ខ្ញុំពិបាកនឹងបរិយាយការថើបមួយនេះ។ វាមិនមែនជាការថើបដោយសេក្តីឈ្នះ តែវាក៏មិនមែនជាការថើបដែលយើងស្រលាញ់អ្នកណាម្នាក់ដែរ។
យឺតៗអណ្តាតរបស់ខ្ញុំក៏ស្វែងរកអណ្តាតរបស់គេ។ អណ្តាតរបស់ពួកយើងកំពុងប្រលែងគ្នានៅក្នុងមាត់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនចង់គិតនៅអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនេះទេ។ ខ្ញុំបិតភ្នែក ហើយអណ្តាតដែលសើមរបស់គេ គឺជាអ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍តែមួយគត់នៅពេលនេះ។
"អើ...."ខ្ញុំថ្ងូរ ហាក់ដូចជាខ្ញុំមិនព្រមអោយគេចេញពីខ្ញុំ។ បាន! ខ្ញុំសារភាព! ខ្ញុំពិតជាចុះចាញ់នឹងអណ្តាតរបស់គេ។ ទោះបីជាខ្ញុំដឹងថា វានឹងមិនមែនជាការត្រឹមត្រូវ ទោះបីជាពេលនេះខ្ញុំកំពុងបង្កើតកំហុស តែខ្ញុំក៏បណ្តោយវា ហើយធ្វើតាមអ្វីដែរខ្ញុំត្រូវការនៅពេលនេះ។
"ថ្ងូរសំរាប់យើង Mark! ឆ្លងកាត់យប់នេះជាមួយគ្នា! ហើយបំភ្លេចវា..."
"អឺ...អា..."ខ្ញុំថ្ងូរ ដូចអ្វីដែលគេបានសុំ នៅពេលគេលិតក្បាលដោះរបស់ខ្ញុំ។ អាវរបស់ខ្ញុំបានបាត់ពីខ្លួនរបស់ខ្ញុំ តាំងតែខ្ញុំចាប់ផ្តើមឈ្លក់វង្វេងនឹងការថើបរបស់គេ។ តែវាគ្មានអ្វីត្រូវចាប់អារម្មណ៍ ដូចជាអារម្មណ៍ដែរខ្ញុំកំពុងមាននៅពេលនេះទេ។
"អឺ..." P'Vee ថ្ងូរនៅពេលខ្ញុំចាប់បោចសក់របស់គេ។​ គេសំលឹងមកភ្នែករបស់ខ្ញុំ បន្ទាប់ពីមើលមកខ្ញុំ ហើយបន្តធ្វើចលនាពីមាត់ មកកញ្ជឹងករបស់ខ្ញុំ
"អឺ..អឺ...កុំជញ្ជក់វា" ខ្ញុំឃាត់គេ នៅពេលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឈឺចេញពីករបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនច្បាស់ថាស្នាមចាស់រលុបរឺនៅនោះទេ ប៉ុន្តែឥលូវនេះខ្ញុំមិនចង់បានស្នាមថ្មីនោះទេ។
គេជាអ្នកប្រាប់ខ្ញុំមិនអញ្ជឹង? ថាអោយខ្ញុំបំភ្លេចយប់នេះ ហេតុអីក៏គេចង់បង្កើតស្នាមអោយខ្ញុំចង់ចាំវា
(*T/N: ការយល់ច្រលំរបស់Mark)
"អឺ...!" P'vee ដកមាត់ចេញពីករបស់ខ្ញុំ ហើយបន្តចុះមកថើបស្មារបស់ខ្ញុំ ហើយយឺតៗក៏បន្តមកក្បាលពោះរបស់ខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំថ្ងូរកាន់តែលឺ
"ឯងចូលចិត្តបែបផ្អែមល្អែម? មិនចូលចិត្តបង្ខំទេមែនទេ?" P'vee សួរខ្ញុំ បន្ទាប់ពីដកមាត់របស់គេចេញពីខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ មុខរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្តើមក្រហម នៅពេលមើលទៅP'veeដែលកំពុងតែដោះអាវរបស់គេ។ រាងកាយរបស់P'vee ពិតជាសង្ហារខ្លាំងណាស់។ រាងរបស់គេមើលទៅប្រហាក់ប្រហែលនឹងខ្ញុំ តែរាងរបស់គេមាំជាងខ្ញុំ។
ខ្ញុំឈប់សំលឹងទៅរាងកាយដ៏ទាក់ទាញរបស់គេ នៅពេលចាប់លើកជើងរបស់ខ្ញុំដាក់លើស្មារបស់គេ។ កាយវិការនេះ ជាកាយវិការដែលខ្ញុំតែងតែធ្វើដាក់មនុស្សជាច្រើន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកលើកជើងនោះទេ។ ហើយខ្ញុំគួរតែធ្វើអ្វីនៅពេលនេះ? P'vee ព្យាយាមរុញខ្លួនគេ ជន្លរ ២ ៣ដង មុននឹងចង់សូករបស់គេមកផ្នែកខាងក្រោយខ្ញុំ។
"អេ...ចាំបន្តិច!..." ខ្ញុំច្រានពោះរបស់គេ ដោយកំលាំងល្មមអោយគេចេញពីខ្លួនខ្ញុំ
"បើឯងចង់ប្រាប់យើងថា ឯងប្តូវចិត្តមិនព្រមអោយយើងនៅពេលនេះ យើងនឹងចាប់ឯងឥលូវនេះ"
"Fuck you!"ខ្ញុំស្រែកអោយគេវិញ មើលចរិកគេទៅ!
"កើតអី! អំបាញ់នេះឯងដូចជាមិនអីណា" គេរអ៊ូ ហើយលែងជើងរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសំលឹងភ្នែកគេបន្តិច រួចក៏ដើរទៅបើកថតកេស យកទឹករំអិល និងសោមអនាម័យចេញមក។
"នេះ! យកវាទៅ" ខ្ញុំហុចរបស់ទាំងពីរនេះអោយទៅគេ។ ចំនែកគេមើលមកវត្ថុនៅក្នុងដៃរបស់ខ្ញុំ ហើយកញញឺម
"ហា!ខ្លាចអ៎?"
"មិនចង់សាកទេអី?"
"ក្បាលខូចណាស់" គេនិយាយ មុនពេលថើបខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង។ គេថើបខ្ញុំខ្លាំងរហូតខ្ញុំស្ទើរតែដកដង្ហើមមិនបាន គេក៏យកទឹករំអិលមកលាបលើប្រដាប់ភេទរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏ផ្តួរខ្ញុំទៅលើពូករួចក៏លាបទឹករំអិលមកនៅគូជរបស់ខ្ញុំ។​"យើងចង់អោយឯងបន្តថ្ងូរកុំឈប់" គេនិយាយ
"អ...អា..."ខ្ញុំព្យាយាមខ្ជិបវា នៅពេលគេព្យាយាមស៊កក្បាលចូល ព្រោះតែអារម្មណ៍ឈឺលើកមុនធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍រអាៗ
"បើឯងធ្វើបែបនេះខ្ញុំធ្វើម៉េចយើងអាចដាក់វាចូលទៅ! ហើយយើងក៏មិនអោយឯងហើយដូចគ្នា"P'vee យកដៃរបស់គេមកដាក់ក្រោមក្បាលរបស់ខ្ញុំ មើលមកខ្ញុំដោយកាចសាហាវ កែវភ្នែកដែលពោលពេញដោយភាពស្រែកឃ្លាន។ បញ្ហាគឺទំហំនាគរាជរបស់គេ និងរូងរបស់ខ្ញុំ គេមិនអាចរុញវាម្តងចូលបានទេ ទោះបីជាមានទឹករំអិលក៏ដោយ
"Ok..."ខ្ញុំព្យាយាមសំរួលអារម្មណ៍ ស្របពេលដែលគេព្យាយាមស៊កវាម្តងទៀត
"ឈប់លេងសើចច្រើនទៀតណា Mark" សំលេងគ្រលៗរបស់គេ បន្លឺក្បែរត្រចៀករបស់ខ្ញុំ ហើយអណ្តាតរបស់គេក៏លានចេញមកក្រៅលិតស្លឹកត្រចៀករបស់ខ្ញុំ
"អូ.....អា..." អាវុធរបស់ P'Vee ​ក៏បានចូលក្នុងរូងរបស់ខ្ញុំបន្តិច រួចគេក៏ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាដកចេញ និងចូលយឺតៗ។ ចំនែកខ្ញុំក៏ប្រើដៃ សាប់អាវុធរបស់ខ្ញុំ។
"អ....អ...."​សំលេងថ្ងូរខ្លាំងៗរបស់គេចាប់ផ្តើមលាន់ចេញពីមាត់របស់គេ ស្របពេលដែលអវៈយវៈរបស់គេចូលកប់នឹងរូងរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាឈឺក និយាយអ្វីនៅពេលនេះ។ វាឈឺ!  គ្រប់យ៉ាងពេលនេះគឺ ឈឺ ហើយទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមហូរ
"អឺ...អា...តើ..យើងចាប់ផ្តើមហើយណា?" គេសួរ ចំនែកខ្ញុំក៏អោបគេយ៉ាងណែន។ ភាពឈឺចាប់នៅពេលនេះ បែរជួយលុបការឈឺចាប់ដែលមាននៅក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ញុំទៅវិញ
"Oh God!! យើងជិតឆ្កួតហើយ" P'Vee ខ្លាំងៗ។ រួចគេក៏ងើយមុខឡើងដើម្បីដកដង្ហើម។ ចំនុចដែលរាងកាយរបស់យើងក្លាយជាតែមួយ កំពុងតែធ្វើចលនា ស្វែងរកគ្នា យ៉ាងស្អិតរមួត។
"អា...អា...យឺតៗៗមួយៗៗ" P'Veeបន្តធ្វើវាខ្លាំងៗ គេចាប់ដៃទាំងពីរចាប់ចង្កេះរបស់ខ្ញុំ ហើយបន្តល្បឿនរបស់គេ ចំនែកខ្ញុំបានត្រឹមសន្ធឹងដៃទាំងពីររបស់ខ្ញុំ ខ្ញាំកំរាលពូក ដើម្បីសំរួលអារម្មណ៍នឹងភាពឈឺចាប់នៅពេលនេះ
"អា...ឈឺ...អឺៗ"ខ្ញុំលើកដៃរបស់ខ្ញុំទៅវៃដើមទ្រូងរបស់គេ ដើម្បីអោយគេបន្ថយកំលាំងខ្លះ តែការស្រែកអង្វរករបស់ខ្ញុំ ហាក់មិនត្រូវបានគេអើពើនោះឡើយ។​​ គេរឹតតែបង្កើនកំលាំង និងល្បឿនខ្លាំងជាងមុន
"អឺ..អ...អឺ.." ខ្ញុំមិនដឹងថាពេលវេលាឆ្លងកាត់ទៅយូរប៉ុណ្ណាហើយទេ តែរាងកាយរបស់ខ្ញុំនៅពេលនេះគ្របដណ្តប់ទៅដោយញើស។ ទឹកភ្នែកដែលហូរមកកាត់ថ្ពាល់របស់ខ្ញុំនៅពេលនេះវាបានស្ងួត។ តែអ្វីដែលល្អបំផុតនៅពេលនេះសំរាប់ខ្ញុំ គឺខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ
វាគឺទទេស្អាត....ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ល្អខ្លាំងណាស់
"Ah.....Mark..." P'Vee អោនចុះ ហើយជូតទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំ ហើយចាប់ផ្តើមថើបខ្ញុំដោយទន់ភ្លន់
"អ....អឺ!"
"....ហៅឈ្មោះយើង"
"អ....អើ...P'Vee" ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្វីដែលជំរុញអោយខ្ញុំធ្វើតាមអ្វីដែលគេប្រាប់ខ្ញុំនោះឡើយ ព្រោះមាត់របស់ខ្ញុំវាហាក់ដូចជាលឿន ជាងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ។ ហើយខ្ញុំក៏ឃើញគេញញឹមមករកខ្ញុំយ៉ាងទន់ភ្លន់
"ក្មេងល្អ" គេមិនអោយខ្ញុំនិយាយអ្វីទៀត រួចក៏ថើបខ្ញុំយ៉ាងលឿន។ រួចគេក៏ត្រលប់មកកាន់ចង្កេះរបស់ខ្ញុំ ហើយចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាបន្តយ៉ាងលឿន
"អ...អឺ....P..."
"អឺ....Mark...អឺ"
"អូ....!" ខ្ញុំស្រែកយ៉ាងខ្លាំង មុនពេលបាញ់ទឹកកាមយ៉ាងខ្លាំង ខ្ជាយពេលលើពោះរបស់ខ្ញុំ។ ដូចដែលP'Vee កំពុងបន្តធ្វើចលនាយ៉ាងខ្លាំងៗ និងលឿន រួចក៏បញ្ចេញវាក្នុងស្រោមអនាម័យ។
"អឺ...."យើងទាំងពីរអ្នកដកដង្ហើមញាប់ៗស្ទើរមិនដល់គ្នា។ ពេលនេះខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍ពីក្លិនអីនោះទេ។ ជើងរបស់ខ្ញុំស្ពឹក ធ្វើអោយខ្ញុំបានត្រឹមដេកលើគ្រែដោយមិនអាចកំរើកបាន។ P'Vee ទំរេតខ្លួនមកលើពួកទាំងនៅដកដង្ហើមញាប់ៗ។ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ គេមិនអាចហៅអោយខ្ញុំភ្ញាក់បានទេ។
ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់គេង ហើយសង្ឃឹមថាថ្ងៃស្អែកអ្វីៗនឹងប្រសើរឡើង។
"បើសិនបើឯងមិនចង់ឈឺចាប់ទៀត ឯងត្រូវតែបំភ្លេចវាអោយអស់" សំលេងគ្រលរបស់គេនៅលាន់នឹងត្រចៀករបស់ខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ដឹងថាយប់នេះមិនទាន់ចប់ទេ។ ខ្ញុំបិតភ្នែក ហើយក៏ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំក៏ហូរស្រក់មក។
ខ្ញុំធុញធប់ខ្លាំងណាស់ ព្រួយបារម្ហច្រើនយ៉ាង.... ហើយក៏បណ្តោយអោយP'Vee ធ្វើវាអោយវែងឆ្ងាយយ៉ាងនេះម្តងទៀត។
តែខ្ញុំនឹងចងចាំវាទុកជាមេរៀន...។
(*T/N: Mark យល់ច្រលំម្តងទៀត)
....
ស្របពេលដែលខ្ញុំបើកភ្នែក ភាពឈឺផ្សារក៏មកជាមួយ។  គ្រប់យ៉ាងប្រែជាស្អិត និងស្ងួតនៅផ្នែកខាងក្រោមរបស់ខ្ញុំ ព្រោះតែយប់មិញនេះ ខ្ញុំហត់ខ្លាំងពេកក៏គេងលក់ដោយមិនបានលាងសំអាតវា។ អ្វីដែលខ្ញុំចងចាំ គឺខ្ញុំចង់គេង ហើយបំភ្លេចគ្រប់យ៉ាង។ ទោះបីជាពេលនេះម៉ោង ៤រសៀលក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែចង់គេងបន្ត។ ម្សិលមិញជាថ្ងៃដែលអាក្រក់បំផុតរបស់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់ពីលឺគាត់បដិសេធខ្ញុំមិនបានប៉ុន្មានផង ខ្ញុំក៏ត្រូវស្តាប់ពួកគេសុំគ្នាជាសង្សារ។
ខ្ញុំងាកទៅមើលផ្នែកម្ខាងទៀតនៃគ្រែរបស់ខ្ញុំ ដែលពេលនេះគឺទទេស្អាត តែខ្ញុំក៏មិនរំពឹងថាបានឃើញគេដែរ បន្ទាប់ពីបានលឺពាក្យដែលគេនិយាយកាលពីយប់មិញ។ គ្រប់ពាក្យគឺស្ថិតនៅជាប់នឹងត្រចៀករបស់ខ្ញុំ។
បន្ទាប់ពីសំអាតខ្លួនរួចហើយ ខ្ញុំក៏ដើរមករកអីញ៉ាំ។ ភាពឃ្លានអាចធ្វើអោយមនុស្សភ្ញាក់ពីគេងបាន។ ទូរទឹកកករបស់ខ្ញុំស្រាប់តែអស់អ្វីទាំងអស់! អ្នកណាដឹងទេថាវាអស់ពីកាល? ហើយក៏គ្មានសេសសល់អ្វីដែលអាចញ៉ាំបាននៅលើថ្នើរ។ ខ្ញុំកំពុងតែគិតថាគួរតែតេររកមិត្តរបស់ខ្ញុំដើម្បីចេញទៅញ៉ាំអីជាមួយគ្នា។
ខ្ញុំដើរទៅយកអាវក្រៅរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏ចុះទៅក្រោយដើម្បីទិញអាហារ។ ខ្ញុំព្យាយាមប្រញាប់ តែខ្ញុំមិនអាចដើរបានស្រួលទេនៅពេលនេះ។ យ៉ាងហ៊ោចណាស់ម្តងនេះខ្ញុំ មិនមានអារម្មណ៍ថាត្រូវវារដូចលើកមុន។
"មានគោលដៅច្បាស់លាស់ មានគំរោងទុកជាមុន ភាពវៃឆ្លាត និងគួរអោយគោរព" ខ្ញុំអាចលឺ សំលេងសប្បាយចិត្ត លាន់លឺពេលដែរខ្ញុំដើរចេញពីជណ្តើរយន្ត។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិច ដែលឃើញ P'Bar​ និងAi Gun ឈរចំអន់គ្នាលេងនៅមុខបន្ទប់។ ខ្ញុំក៏គ្រលេកមើលជាន់ និងសញ្ញា
ខ្ញុំចុចប៊ូតុងខុសជាន់!!
"អរគុណដែលមើលថែខ្ញុំ" Kan និយាយដោយញញឹម ហើយក៏អោនគោរពP'Bar
"ខ្ញុំរឹងខ្លួនណាស់!" P'Bar និយាយរួចក៏បែរខ្លួនមកបើកទ្វារបន្ទប់
"P'Bar" ខ្ញុំហៅមនុស្សម្នាក់ ដែលតែងតែស្ថិតក្នុងអារម្មណ៍ខ្ញុំជានិច្ច រួចគាត់ក៏ងាកមកមើលខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាហេតុអីលើកនេះ ខ្ញុំមិនបានធុញធប់ រឺក៏ពិបាកចិត្តដូចរាល់ដង។ នៅពេលខ្ញុំឃើញ P'Bar ញញឹមទៅAi Gun យ៉ាងសប្បាយចិត្តបែបនេះ ខ្ញុំក៏សប្បាយចិត្តជំនួសគាត់។ ខ្ញុំគួរតែដកខ្លួន
ហើយពេលនេះខ្ញុំគ្រាន់តែចង់មកសុំទោស
"ឯងមកទីនេះធ្វើអី" ខ្ញុំមើលទៅមនុស្សដែលកំពុងខឹងឈរក្បែរនោះ​ ធ្វើអោយខ្ញុំដកដង្ហើមធំ រួចក៏តប
"ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់មកសុំទោស។ ខ្ញុំដឹងថាគាត់ស្រលាញ់ឯងប៉ុណ្ណា។ ខ្ញុំក៏ចាប់អារម្មណ៍ដឹងព្រោះតែថ្ងៃប្រលងនោះ" ខ្ញុំនិយាយ
"ចូលមក!" P'Bar ហៅខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ដើរតាមគាត់ចូលទៅ។ ចំនែក Ai Gun សំលឹងមកខ្ញុំ តែគេក៏មិននិយាយអ្វី
ខ្ញុំអង្គុយនៅសាឡុង ហើយក៏ចាំគាត់ដូចដែលគាត់ប្រាប់ខ្ញុំ។ មិនយូរប៉ុន្មានគាត់ក៏ចេញមកផ្ទះបាយជាមួយទឹកក្រូចនៅក្នុងដៃ ស្របពេលAi Gun ដើចេញពីបន្ទប់គេង។
តាមរូបភាពដែលមើលឃើញ ខ្ញុំក៏អាចដឹងដោយងាយថាពួកគេរស់នៅចុះសំរុងគ្នា និងសប្បាយចិត្តយ៉ាងណា។ យប់មិញខ្ញុំសំរេចចិត្តថាខ្ញុំនឹងសុំទោស P'Bar ពីររឿគ្រប់យ៉ាងដែរខ្ញុំធ្វើ ទាំងការដែរខ្ញុំព្យាយាមរំខានពួកគេ និងការពិតដែរខ្ញុំធ្លាប់គិតធ្វើរឿងអាក្រក់ៗដើម្បីអោយពួកគេបែកគ្នា។ នៅពេលខ្ញុំឃើញគាត់ញញឹម និងមើលឃើញភាពយកចិត្តទុកដាក់របស់Ai Gun  ​ចំពោះគាត់ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមយល់ថាខ្ញុំគ្មានថ្ងៃអាចធ្វើអោយគាត់សប្បាយចិត្តដូចគេធ្វើនោះទេ។
ខ្ញុំត្រូវតែទទួលយកការពិត
P'Bar អង្គុយទល់មុខខ្ញុំដោយមានAi Gun អង្គុយជាប់គាត់។ P'Bar មើលមកខ្ញុំរួចក៏ចាប់ផ្តើមនិយាយ ដើម្បីបំបែកភាពស្ងប់ស្ងាត់។
"ខ្ញុំទាក់ទងនឹងGun ហើយ" ខ្ញុំលេបទឹកមាត់ដើម្បីផ្សើមបំពង់កដែលស្ងួតរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏លើកទឹកក្រូចមកផឹក រួចក៏ញញឹមដាក់គាត់
"ខ្ញុំដឹង" ខ្ញុំតប ហើយក៏មើលទៅAi Gun  ដែលកំពុងតែមើលមកខ្ញុំដោយមិនសប្បាយចិត្ត
"បើឯងដឹងហើយ ហេតុអីក៏មករកខ្ញុំទៀត" គាត់សួរខ្ញុំដោយសំលេងប្រកដប្រជា
"ដូចដែរខ្ញុំប្រាប់អញ្ជឹង ខ្ញុំមកទីនេះដើម្បីសុំទោស...សំរាប់គ្រប់យ៉ាង។ ហើយនឹងរាល់សំដីមិនល្អដែលខ្ញុំបាននិយាយ"
"ខ្ញុំមិនបានខឹងឯងនោះទេ។ ហើយខ្ញុំក៏សុំទោសឯងដូចគ្នានៅថ្ងៃនោះដែលខ្ញុំ...ដែលខ្ញុំធ្វើអោយឯងឈឺចាប់" P'Bar និយាយតិចៗ ធ្វើអោយខ្ញុំនឹកដល់ថ្ងៃនោះ។ តែមិនអីទេ ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយមប្រមូលការចងចាំមកវិញ វាបានត្រឹមតែការឈឺចាប់ប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំគួរតែអោយវារសាត់ទៅតាមពេលវេលា។
"ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំឈឺប៉ុណ្ណាទេនៅពេលនោះ"ខ្ញុំដឹងថាគេចាត់ទុកខ្ញុំត្រឹមជាប្អូនប្រុស។ ខ្ញុំដឹងថាគាត់ល្អចំពោះខ្ញុំ ហើយក៏គ្មានផ្លូវដែលគាត់គិតខ្ញុំលើសពីនេះ។ តាមពិតខ្ញុំក៏ដឹងមកជាយូរតែគ្រាន់តែខ្ញុំទើបតែព្រមទទួលយកការពិតនៅថ្ងៃនេះប៉ុណ្ណោះ។
"បើឯងសុំទោសរួចរាល់ហើយ! ក៏អញ្ជើញចេញទៅ" Ai Gun និយាយ ធ្វើអោយខ្ញុំដកដង្ហើមធំនឹងភាពប្រច័ណ្ឌរបស់គេ។ P'Bar គ្មានថ្ងៃនឹងមកស្រលាញ់ខ្ញុំ ហេតុអីក៏គេចាំបាច់ប្រច៍ណ្ឌដល់ថ្នាក់នេះ?
"ហេតុអីក៏ប្រច័ណ្ឌដល់ថ្នាក់នេះ? ខ្ញុំគ្រាន់តែមកសុំទោស ហើយឯងគិតថាខ្ញុំនឹងនៅតែតាមគាត់ទៀតមែនទេ? ឯងក៏អង្គុយនៅទីនេះ ទោះបីឯងមិននៅទីនេះ ក៏គាត់គ្មានផ្លូវមកចាប់អារម្មណ៍នឹងខ្ញុំដែរ" ខ្ញុំនិយាយឃ្លាចុងក្រោយតិចៗ ព្រោះវាធ្វើអោយខ្ញុំឈឺ
"ព្រោះឯងមិនមែនយើង"
"យើងដឹង! សូមឯងកុំនិយាយវាម្តងទៀតបានទេ" ខ្ញុំសំលឹងទៅមើលគេ
ប៉ឺងៗៗ
សំលេងកណ្តឹងបន្ទប់ក៏លឺឡើង។ P'Bar និងAi Gun  មើលមុខគ្នារួចក៏នាំគ្នាសំលឹងទៅទ្វារ។ ទោះបីជាខ្ញុំអន់ចិត្ត ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចថាមិនចូលចិត្ត ភាពគួរអោយស្រលាញ់ដែលពួកគេមានអោយគេនេះដែរ។ P'Bar ក៏ឡើងទៅបើកទ្វារ ដោយទុកអោយខ្ញុំ និងAi Gun   សំលឹងមុខគ្នា។
"អូ! Vee តើឯងមកទីនេះធ្វើអី" សំលេង P'Bar លឺមកដល់ត្រចៀករបស់ខ្ញុំ។ មិនដឹងថាហេតុអីក៏ខ្ញុំស្រាប់តែក្លាចមនុស្សដែលកំពុងឈរជាប់P'Bar យ៉ាងខ្លាំង។ ភ្នែករបស់គេសំលឹងមករកខ្ញុំ ហាក់ចង់សួរខ្ញុំថា ខ្ញុំកំពុងតែធ្វើអី។
(*T/N: You are Dead Meat, Mark~!)
"ឯងមកទីនេះធ្វើអី?" P'Vee ដើរមកហើយក៏ឈប់ឈរនៅចំពោះមុខខ្ញុំ
"ខ្ញុំគ្រាន់តែមកទីនេះដើម្បីសុំទោស" ខ្ញុំតបហើយសំលឹងទៅP'Bar។ ទោះបីវាជាការពិតតែសំលេងរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្តើមញ័រ ហើយខ្ញុំព្យាយាមនិយាយអោយដូចជាធម្មតា។
"យើងប្រាប់ឯងហើយមែនទេ! ថាកុំអោយមករញ៉េរញ៉ៃនឹងមិត្តរបស់យើងទៀត"P'Vee និយាយដោយចាប់ទាញដៃរបស់ខ្ញុំ។ គេធ្វើអោយខ្ញុំត្រូវងើបឈរភ្លាមៗ !ឈឺ !
Ai Gun  មើលមកខ្ញុំ និងP'Vee  ហើយP'Bar ក៏ដើរមករកពួកយើង
"និយាយគ្នាអោយស្រួលសិនទៅ P គេគ្រាន់តែមកនិយាយជាមួយP'Bar​ ប៉ុណ្ណោះ" Ai Gun មើលមកខ្ញុំ ហើយក៏ទាញដៃរបស់ខ្ញុំពីP'Vee។ ហើយP'Bar ក៏ជួយទាញP'Vee ចេញពីខ្ញុំ
"ឯងក៏អញ្ជឹងដែរ! ឯងមិនចាប់អារម្មណ៍ទេ ថាគេកំពុងមកដណ្តើមប្រពន្ធរបស់ឯង?" P'Veeស្រែកដាក់មុខរបស់Ai Gun។ ទាំងP'Bar និងAi Gun ហាក់មិនចាប់អារម្មណ៍នឹងការប្រមានរបស់P'Veeនោះទេ ព្រោះពួកគេក៏ដឹងថាខ្ញុំមកទីនេះ មិនមែនមកសាងបញ្ហានោះទេ។ មនុស្សដែលនៅចំពោះមុខខ្ញុំទៅវិញទេដែលខ្ញុំគួរតែស្រែកដាក់។
"ហេតុអីក៏ឯង ខឹងដល់ថ្នាក់នេះ? ពួកយើងគ្រាប់តែនិយាយគ្នាធម្មតា។ Mark គេគ្រាន់តែមកសុំទោស ហើយយើង និងGunក៏យល់" P'Bar និយាយដោយសំលឹងទៅP'Vee
"កុហក...!" គេនិយាយដោយមើលមកខ្ញុំ។ ខ្ញុំបិទភ្នែកហើយរាប់ពី១ ដល់១០ តែខ្ញុំដឹងថាវាមិនអាចជួយអ្វីបាននោះទេនៅពេលនេះ
"ហើយចង់ធ្វើអីដាក់ខ្ញុំបន្ត? ដើម្បីអោយខ្ញុំឈប់រវល់នឹងP'Bar មែនទេ? ខ្ញុំក៏ឈប់រួចហើយ! ឈប់បារម្ហទៅ! ហើយខ្ញុំមកទីនេះក៏ដើម្បីសុំទោស។ ខ្ញុំក៏មិនបង្កបញ្ហាអ្វីដល់ពួកគេ។ វាតែប៉ុណ្ណឹង ហើយចង់បានអីទៀតពីខ្ញុំ?" ខ្ញុំនិយាយដោយងើយមុខទៅមើលមុខរបស់គេ។ ភ្នែករបស់គេក៏ប្រែជាស្រទន់បន្តិចនៅពេលដែលប្រទះនឹងភ្នែករបស់ខ្ញុំ។ គេមើលទៅP'Bar ដូចជាចង់សួរថាខ្ញុំនិយាយនេះជាការពិតរឺទេ? P'Barងក់ក្បាល ហើយP'Vee ក៏ដកដង្ហើមយ៉ាងវែង ហើយឈ្លូងសក់របស់គេទៅក្រោយ បែបឥរិយាបថមនុស្សសង្ហារ ដែលមនុស្សជាច្រើនប្រហែលជាចូលចិត្ត
"បើឯងនិយាយចប់ហើយ ត្រលប់ទៅវិញជាមួយយើង" គេនិយាយហើយក៏ទាញដៃរបស់ខ្ញុំដើតទៅតាមគេ។តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបាន? មិនថាពេលនេះខ្ញុំឈឺប៉ុណ្ណា​ ខ្ញុំបានត្រឹមតែដើរតាមគេប៉ុណ្ណោះ។